Het universum in voedsel

Voedsel is, laten we zeggen, de condensatie van het universum. Michio Kuschi, in The New Book of Macrobiotics, beweert dat de evolutie van het leven op aarde diepgaand is beïnvloed door de sterren. Hun vibraties, hun elektromagnetische golven, hebben het voor micro-organismen en multicellulaire wezens mogelijk gemaakt om het pad van evolutie te beginnen.

Zelfs het menselijk lichaam, zegt de auteur, weerspiegelt deze oorsprong, dit hemelse overwicht, "zijn systemen, zijn organen en zijn functies weerspiegelen de beweging van constellatiegroepen en sterrenstelsels en de invloed die op hen wordt uitgeoefend. van de bewegingen van de planeten. Als geheel is het menselijk lichaam een ​​kopie van het universum ».

De natuurlijke omgeving van het gerecht komt in het lichaam terecht

Als mens kan het meest geavanceerde wezen alle wezens die hem zijn voorgegaan, zowel dierlijke als plantaardige, eten en assimileren. De mens is een alleseter en eet een zeer gevarieerd voedselaanbod, waarbij hij de hele schaal van de evolutie recapituleert. Het begint bij de meest primordiale: enzymen, gisten en micro-organismen, weekdieren, vissen, amfibieën, vogels, tot reptielen en zoogdieren. Maar het voedt zich ook op de gehele evolutionaire schaal van het plantenrijk: schimmels, algen, groenten, fruit en granen, die de meest geëvolueerde groente zijn omdat ze zowel het zaad als de vrucht erin hebben. Maar we nemen ook mineralen en water, dat is 80% van ons lichaam.

Dit alles om te zeggen dat wij mensen, net als alle andere levensvormen, dag in dag uit onze eigen natuurlijke omgeving inpassen en er een eigen deel van maken. De omgeving, het land dat we eten, vormt, om ons bloed te karakteriseren . Bloedkwaliteit beïnvloedt en wijzigt cellen, organen en weefsels door het hele lichaam, inclusief de hersenen en het zenuwstelsel. En ze veranderen duidelijk onze fysieke en mentale functies: ons gedrag, onze expressies, onze gedachten, onze gevoelens en onze percepties.

Slechte televisie, zwaar bloed

Michio Kuschi gebruikt een acute metafoor om dit concept tot uitdrukking te brengen, dat wil zeggen hij vergelijkt ons met een oude televisie die niet kan ontvangen en verzenden in de vorm van geluiden en beelden, de trillingen afkomstig van een station op afstand. Dus, zegt hij, wanneer ons bloed zwaar en niet glad gemaakt wordt door een verkeerd dieet, kunnen we geen golven waarnemen die vanaf een korte of een lange afstand doorkomen.

Wij zijn wat we eten en de enigen die verantwoordelijk zijn voor onze fysieke en mentale omstandigheden . En hier is de sleutel tot het lot, het individu en het collectieve: in het dieet.