De geschiedenis van de aardappel is verbonden met verre landen: door de conquistadores van het Spaanse rijk zijn er in feite in de zestiende eeuw aardappelen uit de Oude Wereld gekomen, maar in werkelijkheid is hun oorsprong Anandan, tussen Bolivia, Chili en Peru zijn altijd opgegeten door lokale mensen.

Millennia vóór Christus werden ze geoogst, gedroogd en verwerkt en waren ze een uitstekende bron van voedsel. Toen ze eenmaal in Europa aankwamen, zorgde hun veelzijdigheid ervoor dat ze de verschillende keukens van de wereld binnengingen, tot aan het Verre Oosten via India, Afrika en Arabië.

Soorten, variëteiten en kenmerken van aardappelen

Het is bijna onmogelijk om het hele scala aan aardappelrassen in een korte paragraaf samen te vatten: in de natuur hebben deze groenten een spontane neiging tot variabiliteit .

Er zijn echter meer voorkomende en gemakkelijk verkrijgbare soorten en variëteiten op de markt. Ze variëren in smaak, grootte, huidskleur en kleur van het deeg.

Voor de soort Solanum tuberosum behoren zij tot :

Aardappel Ratta : langwerpig, zoet, lichte pasta, eetbaar met de schil. Van transalpine oorsprong, het is vooral te vinden in Noord-Italië.

Olluco Aardappel : oorspronkelijk van Peruaanse Andre, heel zoet, ideaal om te bakken, onmiskenbaar dankzij de felgele en paarse kleuren.

Purple Potato : intense kleur, meer complexe en aromatische smaak dan normale witte of gele aardappelen.

Tot de soort Ipomea batata (zoete aardappel) behoren:

Zoete aardappel met witte pasta : romig, vezelig, met een smaak die lijkt op kastanje.

Sinaasappelpasta : iets zoeter en minder stevig dan de andere soorten.

Paars-paste zoete aardappel : minder gemakkelijk te vinden, ze hebben een meer uitgesproken smaak.

Kenmerkend voor de aardappelplant

De aardappel is een solanacea, waarvan alleen de knol wordt gebruikt voor voedingsdoeleinden, wat een kostbare voorraad zetmeel is. Afhankelijk van het ras kan de plant meer dan een meter hoog zijn en heeft het niet-eetbare lichtbruine of geelachtige bessen.

De zogenaamde zoete aardappelen of bataten zijn krampachtige vaste planten met prachtige lichtviolette bloemen, bijna wit, vergelijkbaar met die van hun "nicht" morning glory (Ipomea violacea).

Meestal wordt de gewone aardappel in de lente in de vorm van kleine knollen geplant, met de maanden die voorbijgaan wordt de plant geboren en groeit tot de bloei en het drogen ervan aan het eind van de zomer, wanneer het de oogsttijd is.

Een enkele kleine knol kan veel meer kilo aardappelen geven.

Aardappel gebruik

Aardappelen kunnen pas na het koken worden gegeten of, in speciale gevallen, na een goede droging . Elk type koken is geschikt voor aardappelknollen: gekookt, gestoofd, gefrituurd, geroosterd, enz.

Sommige variëteiten lenen zich beter dan andere om met schil te worden gegeten, wat de zetel is van veel actieve ingrediënten anders dan de zetmelen die de knollen vormen.

Ze zijn ideaal zowel op zichzelf als met andere groenten, vlees, eieren, vis, zuivelproducten . Ze worden gewaardeerd in soepen, als bijgerecht, in puree, als hoofdbestanddeel van brood of pasta. Van aardappelen kun je zetmeel en alcoholproducten krijgen.