Valerian is een ontspannende plant die rijk is aan flavonoïden en nuttig is voor angst, slapeloosheid en tachycardie. Ontdek de eigenschappen, het gebruik, de voordelen en contra-indicaties van valeriaan.

Valeriaan ( Valeriana officinalis ) is een plant van de familie Valerianacee, rijk aan flavonoïden en alkaloïden, nuttig voor slaapstoornissen en angst, maar ook perfect voor de behandeling van prikkelbare darm .

Eigenschappen van valeriaan

De wortel van de plant, met zijn onmiskenbare onaangename geur, bevat essentiële oliën (esters van valeriaanzuur, esters van valeriaanzuur, caryophylleen, terpinoleen, valerenol, valerenal en diterpene verbindingen bekend als iridoïden), sommige alkaloïden (valerine, actinidine, catinine en alfa-pyrrycheton) en flavonoïden (linarine, 6-methylapigenine en hesperidine).

Het werkingsmechanisme van de bestanddelen is vrij goed bekend. Het vermogen om het enzym (gamma-aminobotertransaminase) dat verantwoordelijk is voor de metabole afbraak van de gamma-aminoboterische neurotransmitter (GABA) te remmen, is te wijten aan de esters van valeriaanzuren en iridoïden . Deze chemische bemiddelaar is verantwoordelijk voor de regulatie van de neuronale prikkelbaarheid in het gehele zenuwstelsel van het gevoel van ontspanning, ook van de inductie van slaap. Het is niet verrassend dat veel geneesmiddelen met een kalmerende, spierverslappende, anticonvulsieve en hypnotische werking werken door de GABA-receptoren te stimuleren (in technische termen wordt er gezegd dat zij hun receptoragonisten zijn).

Vanwege de aanwezigheid van deze actieve ingrediënten, heeft valeriaan kalmerende, ontspannende en hypno-inducerende eigenschappen, die slaap bevorderen. Door de tijd die nodig is om in slaap te vallen en de kwaliteit te verbeteren te verminderen, is valeriaan geïndiceerd in al zijn aandoeningen, slapeloosheid en angst.

Tenslotte lijkt het erop dat sommige van de terpenen en flavonoïden als agonisten kunnen werken met de adenosinereceptoren en gedeeltelijk verantwoordelijk kunnen zijn voor de spasmolytische werking op de gladde spieren, nuttig bij krampen en prikkelbare darmsyndroom.

Wijze van gebruik

INTERN GEBRUIK

Bij hoge doses (900 mg per dag droog extract) en gedurende langere periodes zijn gevallen van delirium met tachycardie opgetreden, daarom mogen we nooit de aanbevolen doses overschrijden. Het is gecontra-indiceerd tijdens zwangerschap, tijdens borstvoeding en kinderen jonger dan 6 jaar. Valeriaan mag niet worden gebruikt in combinatie met barbituraten, andere slaappillen en kalmerende middelen, omdat deze geneesmiddelen kunnen worden versterkt.

INFUSIE : 1 eetlepel valeriaanwortel, 1 kopje water

Giet de valeriaan in het kokende water, zet het vuur uit, dek af en laat gedurende 10 minuten trekken. Filtreer het infuus en drink het, om te profiteren van de antispasmodische en kalmerende werking, voordat u gaat slapen.

15-30 g moedertinctuur in een beetje water, 30 minuten. voor het slapen gaan.

1 of 2 tabletten of droge extractcapsules (maximaal 500 - 600 mg per dag), 30 minuten. voor het slapen gaan.

Contra-indicaties van valeriaan

Valeriaan kan enkele bijwerkingen hebben, vooral in het geval van continu en langdurig gebruik . Wanneer dit gebeurt, symptomen zoals:

• migraine
• hoge bloeddruk
• slapeloosheid
• prikkelbaarheid

Bovendien raden we af valeriaan te nemen tijdens de zwangerschap of borstvoeding, en ook bij het nemen van barbituraten omdat het kruid de sedatieve werking zou kunnen verhogen.

U kunt ook de eigenschappen en contra-indicaties van moedertinctuur van valeriaan onderzoeken

Beschrijving van de plant

Kruidachtige en overblijvende plant, met opgaande steel en gegroefd op het oppervlak door groeven; vezelachtige wortels die een onaangename en penetrerende geur afgeven; in optimale omstandigheden kan hij hoogten van meer dan één meter bereiken.

De bladeren zijn tegenovergesteld en zonder stipules, met bladsteel alleen aanwezig in de lagere (de bovenste zijn zittend); alle lijken samengesteld en imparipinnate, bestaande uit 11-19 folders met hele of getande lamina en een prachtige diep groene kleur.

De licht geparfumeerde bloemen worden samen gevonden om een ​​bepaald soort bloeiwijze te vormen, corimbo genaamd; ze zijn hermafroditisch, met verminderde kelk en corolla met 5 bloembladen, buisvormig en lichtroze.

De vrucht is een gestreept Achene voorzien van gevederde haren afkomstig van de modificatie die de kleine tanden van het glas ondergaan met rijping. Hun aanwezigheid helpt de verspreiding door middel van de wind.

Het leefgebied van de valeriaan

Oorspronkelijk uit de beboste gebieden van Europa en Azië, is het ook wijdverspreid in Noord-Amerika en in de Zuid-Amerikaanse tropische regio's. Het geeft de voorkeur aan koele en vochtige omgevingen, het groeit in schaduwrijke weiden tot een hoogte van 1400 meter.

Historische aantekeningen

De botanische naam is afgeleid van het Latijnse Valere, wat betekent " gezond zijn ", " kracht hebben ". De populaire naam, kattengras, komt voort uit het feit dat de verse plant een "verbazingwekkende" aantrekkingskracht uitoefent op katten, die het vernietigen door erop te wrijven, en dit is misschien waarom, ondanks het feit dat het decoratief is, de het wordt zelden in tuinen gevonden.

Valeriaan is al sinds de oudheid bekend en werd in de Middeleeuwen als een wondermiddel beschouwd. Er wordt gezegd dat Fabio Colonna, een beroemde wetenschapper uit de jaren 1500, epilepsie heeft behandeld dankzij deze plant.

Valeriaan wordt niet gebruikt bij het koken . Het wordt vaak verward met veldsla (Valerianella locusta) van dezelfde familie, bekend als "songino", die een heerlijke salade biedt.