Azukibonen zijn bonen die afkomstig zijn uit de oostelijke landen van China en Japan. Ze staan ​​ook bekend als asuki, adsuki of rode bonen.

In het oude China werd de azuki beschouwd als "de koning van de bonen" vanwege zijn voedingswaarde en gunstige eigenschappen voor het lichaam.

De wetenschappelijke naam van de azuki is Phaseolus angularis of zelfs Vigna angularis en behoort tot de vlinderbloemigenfamilie zoals alle bonen, erwten, kikkererwten, sojabonen en andere peulvruchten.

De azuki lijkt veel op de boon, maar heeft kleinere afmetingen en de vorm is meer afgerond in plaats van niervormig. De kleur van de azuki is donkerrood met een dunne witte lijn die het midden van het zaad kruist en een uiteinde wit kleurt.

De smaak van de azuki is vrij zoet en doet denken aan de smaak van walnoten of hazelnoten. In de keuken vinden ze ruimte als dessertrecepten zoals desserts, mousses en zoete soepen, maar ook als crèmes of hartige bijgerechten.

Ze worden ook gebruikt om drankjes te bereiden en zelfs vers gebruik is interessant voor deze peulvruchten, ook al worden ze meestal vaker gebruikt.

Teelt van de azukiboon

De teelt van azukibonen gaat terug tot vóór het jaar 1000 v.Chr. In het land van China en Korea en vervolgens verspreid naar het Nabije Oosten tot aan Japan. Momenteel worden azuki's een beetje over de hele wereld gecultiveerd en het is eenvoudig om ze ook in Europa en in Italië te kweken.

Azuki is bekend bij de Italiaanse bevolking als gevolg van de verspreiding van het macrobiotische dieet en het typische natuurlijke dieet dat uit het oosten komt.

Meestal ontmoeten we de naam van de azuki als we het over de spruiten hebben. In feite zijn deze rode bonen een van de meest voorkomende zaden die worden gebruikt voor de productie van spruiten voor voedingsdoeleinden.

In plaats daarvan is de teelt in open velden in Italië minder bekend en zijn er maar weinig voorbeelden van boerderijen die azuki hebben geïntroduceerd in de teeltkeuzes van hun groenten.

Teelt: voor spruiten of voor peulen

Om azuki te laten groeien, hebben we de zaden nodig die we in sommige gespecialiseerde agrarische wezens kunnen kopen, maar veel gemakkelijker zullen we ze vinden in biologische voedingswinkels of in de kruidengeneeskunde omdat ze worden verkocht om de spruiten te produceren.

Zodra we de zaden hebben, zal het nodig zijn ze een paar uur in het water te laten zodat het de zaden kan doordringen en het kiemproces kan starten. Op dit punt zullen we moeten beslissen of we doorgaan voor een cultivatie op de grond of om ze voor te bereiden als spruiten om te eten.

De spruiten worden gekweekt door de gerehydrateerde zaden in een bak te plaatsen met de gaten die de spruit wordt genoemd. Vervolgens moeten we ze meerdere malen per dag nat houden tot de spruit is geïntroduceerd en een paar dagen later wanneer de eerste bladeren groter zijn en de kleur naar het groen beginnen te krijgen.

Het ontspruiten van de azuki is erg gemakkelijk en het is alleen nodig om te onthouden om water te zetten en ze daarom nat te houden. Wanneer de scheuten minimaal 3 centimeter zijn gegroeid, kunnen ze op het moment vers worden gebruikt of maximaal 3 of 4 dagen in de koelkast worden bewaard.

Vers gebruik van spruiten behoudt alle voedings- en heilzame eigenschappen van deze azuki, maar er zijn ook veel recepten voor gekookte azuki-spruitjes.

De teelt in het open veld is vrijwel identiek aan hun broerboon . Het is voldoende om de zaden in de grond te zetten en de plant te laten groeien, wat een kruidachtige struik is tot een hoogte van 35 tot 100 centimeter.

Het zaaien kan in de late lente worden gedaan tussen april en mei in gaten in de buurt ongeveer 60 centimeter van elkaar. Na een maand zal de plant de uiteindelijke grootte hebben en zal de bloei beginnen met de daaropvolgende formatie van de peulen die in de late zomer geoogst kunnen worden.

Water geven is nodig voor de eerste periode, maar meestal is het voldoende om water te geven als de grond droog is.

De gemiddelde optimale groeitemperatuur ligt tussen 15 en 28 graden . Ze hebben geen grote behoeften met betrekking tot de bodem, in feite zijn het peulvruchten, het zijn groenten die stikstof in de grond brengen en daarom helpen om op natuurlijke wijze te bevruchten.

De verzameling azuki-zaden

De azuki-verzameling vindt plaats op een manier die erg op de bonen lijkt, in feite wanneer de pad ongeveer 10 centimeter groot is en volwassen is, kan hij handmatig van de plant worden losgemaakt om vervolgens te worden geschild om de interne zaden te verkrijgen die de azuki zijn.

We kunnen verse Azuki direct gebruiken of ze drogen om ze gedurende het jaar te bewaren.

Om dit te doen, is het voldoende om ze in een luchtige omgeving te laten drogen en ze vervolgens in een gesloten bak en uit de buurt van licht en warmte te plaatsen.

Deze gedroogde azuki-zaden kunnen worden gebruikt voor het koken van recepten, natuurlijke remedies of shampoo-producten, maar ook als zaden die het volgende seizoen moeten worden geplant om nieuwe azuki-planten te krijgen.

Eigenschappen en voordelen van azuki

Azuki bevatten weinig calorieën en veel voedingsstoffen zoals vitamine C en B-vitamines, maar ook veel minerale zouten zoals calcium, natrium, kalium, ijzer, magnesium, mangaan en zink.

Ze zijn rijk aan voedingsvezels die helpen bij darmtransit en obstipatie en obstipatie bestrijden. Het deel van plantaardige vetten is erg klein en helpt ook de bloedsomloop en het lagere cholesterolgehalte.

In hun samenstelling vinden we ook een goed eiwitcomplex evenals in alle peulvruchten van deze familie.

Azuki hebben specifieke eigenschappen zoals purgeermiddelen en diuretica die daarom dienen om de hele urinewegen te helpen en in het bijzonder tegen eventuele problemen met blaas- en nierinfecties.