De dans van yoga

Yoga is in het Westen benaderd voor vele disciplines, meestal ver weg van de originele matrix.

We hebben vaak met deze fusies omgegaan, variërend van krachtyoga, tot yogilates, tot yoga met honden: er is echt iets voor iedereen.

Een manier minder gereisd en, naar mijn mening, voller van ideeën is dat wat voorstelt om yoga te combineren met dans . Het web, een showcase van elke activiteit in het moderne tijdperk, staat vol nieuws en informatie erover. Helaas zijn ze vaak niet volledig begrijpelijk omdat ze bestaan uit nogal vage beschrijvingen, algemeen of rokerig.

De oorzaken van dit fenomeen zijn waarschijnlijk te vinden in de nieuwheid van het voorstel waarin veel wordt toevertrouwd aan de inspiratie, voorbereiding en achtergrond van de leraar. Dus elke cursus blijkt praktisch unieke specificiteiten te hebben en systematisering is geen triviale zaak.

Daarom, als een evaluatieve analyse niet wordt aangegeven, verhindert niets dat iemand een beschrijvende benadering volgt die illustreert op welke manieren yoga en dans elkaar op een constructieve manier kunnen raken .

Therapie en choreografie in dansyoga

De activiteiten die worden voorgesteld om yoga en dans te combineren, worden over het algemeen yogadans of yogadans genoemd en kunnen grofweg in twee grote groepen worden verdeeld: aan de ene kant zijn er die meesters die yogadans voorstellen als een therapeutisch hulpmiddel voor psychologische ondersteuning, van de anderen zijn degenen die het begrijpen als een yogales, maar met eigenaardige karakteristieken die typerend zijn voor de stijl die in aanmerking wordt genomen.

Met betrekking tot de eerste groep kan yogadans worden samengevoegd tot een afdeling die is toe te schrijven aan de kunsttherapie (hoewel het natuurlijk niet precies hetzelfde is) en in deze lessen wordt de discipline niet alleen beoefend voor de doeleinden die eraan verbonden zijn, maar ook voor met een therapeutisch doel, meestal onder supervisie van een yogaleraar, maar ook een psycholoog of een counselor als de bovengenoemde cijfers niet samenvallen.

In de tweede methodologie is het scenario dat van de klassieke yogales, waarbij de asana's echter worden afgewezen met artistieke doelen - om zo te zeggen - of met het doel om door de vloeiende overgang van de ene positie naar de andere een soort choreografie te creëren, vaak begeleid door muziek.

Buiten deze twee groepen kan de Shakti-dans worden geplaatst, erg in trek in de afgelopen jaren. Deze discipline, bedacht door danser en yogini Sara Avtar Olivier, bestaat uit een mix van yoga en echte danspasjes.

Inderdaad, de officiële website van de discipline zegt: " De Shakti-dans is de yoga van de dans, of de bewuste beoefening van dans doordrongen van de wijsheid van yoga (...) De unieke en harmonieuze unie van bewegende asanas en verschillende dansstijlen ".

Om een concreter beeld te krijgen van deze uitleg, bekijk de video onderaan dit artikel: het is een kleine demonstratie van dit soort yogadans.

Yoga en dans, een oude combinatie: de mudra-erfenis

Heel vaak als het gaat om dans en yoga is de meest directe combinatie met Indiase dans . Dit komt omdat beide disciplines een rijk repertoire van de zogenaamde mudra's delen, dat wil zeggen van bepaalde posities, meestal van handen (maar niet alleen in yoga), die fungeren als een ondersteuning voor asana's, ademhalingstechnieken of meditatie.

Als ze in de dans worden uitgevoerd voor verhalende en artistiek-esthetische doeleinden, kunnen ze in yoga, naast de zojuist genoemde functies, worden geadopteerd voor therapeutische, mystieke of devotionele doeleinden.

Dit moet niet leiden tot eenvoudige trivialisaties of simplificaties met betrekking tot een zeer complex discours over Indiase dans en yoga, het is gewoon een startpunt voor reflectie over hoe kunst en spiritualiteit dezelfde bron gebruiken om verschillende soorten dorst te bevredigen in een spraak die, aan de macht, gisteren geldig is als vandaag.