De meesten van ons voelen zich vooral ongemakkelijk bij de vaak overwogen "negatieve" emoties, zoals angst, verdriet, pijn, woede en het gevoel pijn te hebben. In werkelijkheid zijn er geen negatieve emoties. Mensen hebben de neiging dingen negatief te definiëren omdat we ze niet begrijpen en daarom zijn we bang voor hen. Onze cultuur neigt meer waarde te geven aan de meer mannelijke en rationele benadering van het leven, en om de vrouwelijke kant te verminderen of zelfs te verachten, meer gedreven door emoties en emoties; iedereen lijkt in zekere mate te hebben geleerd hun gevoelens te verbergen, zelfs van zichzelf. We hebben geleerd om de meeste van onze gevoelens diepgaand te begraven en om de wereld alleen te laten zien wat veilig en onweerlegbaar lijkt.

Al deze gevoelens zijn natuurlijk en belangrijk; iedereen heeft een belangrijke functie in de ervaring, en in plaats van ze af te wijzen en te vermijden, moeten we onszelf laten gaan en het geschenk ontdekken dat elk gevoel ons biedt.

Gedachten zijn veel meer verbonden met de bewuste geest en met de wil, terwijl de gevoelens komen van een diepere en minder rationele plaats.

Tot op zekere hoogte kunnen we bewust onze gedachten kiezen, maar de enige keuze die we hebben over onze gevoelens is hoe we daarmee omgaan.

Sommige emoties zoals boosheid en angst blijven daar, onveranderd.

De persoon kan kiezen om deze gevoelens op verschillende manieren onder ogen te zien door de emoties te onderdrukken, te ventileren, te verkennen, uit te drukken, te accepteren en uiteindelijk een geschikte manier van handelen te vinden om voor zichzelf te zorgen.

Het is belangrijk om in contact te komen met de behoeften die onder onze emoties heersen en deze effectief te leren communiceren.

Hieronder zijn de meeste van onze emoties onze basisbehoeften voor liefde, acceptatie, veiligheid en zelfachting.

Onze gevoelens vormen een belangrijk onderdeel van de levenskracht die voortdurend door ons heen beweegt. Door te voorkomen dat je je emoties volledig ervaart, wordt de natuurlijke stroom van levenskracht onderbroken.

Bloesemessences zijn een waardevol en effectief hulpmiddel dat kan worden gebruikt in synergie met andere therapeutische vormen om onze veranderde gemoedstoestanden opnieuw te harmoniseren, om emoties te transformeren die als negatief worden ervaren in positieve gemoedstoestanden, om fysieke stoornissen te behandelen die voortkomen uit psychische onevenwichtigheden, ontwaken en het menselijke potentieel van ieder van ons ontwikkelen, zodat we de kleine en grote dagelijkse uitdagingen het hoofd kunnen bieden.

Bloemtherapie bestaat uit het preventieve en therapeutische gebruik van bloemenessenties om gemoedstoestanden en emoties te harmoniseren die vaak voorafgaan aan het verschijnen van de ziekte, of gepaard gaan met de manifestaties ervan, en wiens wijziging een toestand van extreem leed in de persoon veroorzaakt.

De grondlegger van de bloementherapie was Edward Bach, die zijn hele leven wijdde aan het zoeken naar de absolute remedie, die remedie die in staat was om de ongemakken van de ziel te genezen en tegelijkertijd diepgaande veranderingen op somatisch niveau te produceren.

Bach eindigde met het identificeren van deze "absolute remedie" in wat de plant het meest compleet heeft: de bloem, de drager van alle energie van de plant, verzameld in het zaad.

Bach is een voorloper geweest van de floriterapische discipline, en het is van enorm belang in die zin dat hij niet alleen getoetst heeft aan essenties, maar ook en vooral aan de toestand van ziekte en de behandeling van de patiënt, gedachten die openstaan ​​voor vele beschouwingen over "therapeutische" technieken, algemeen gesproken, modern.

Vanuit een voorloper van het psychosomatische en het veel misbruikte moderne westerse 'holisme', gaat Bach definiëren hoe de term 'gezondheid' begrepen moet worden als ' volledige vereniging tussen ziel, geest en lichaam ' (Bach, Libera ), en zoals alles dat zich ontwikkelt op het aardse, fysieke niveau, is de interpretatie (of "expressie", ed ) van wat spiritueel is.

Het lichaam, het fysieke niveau van de persoon, volgens Bach arriveert om de ziekte te ontwikkelen wanneer de persoonlijkheid zich niet openstelt voor de gids van wat de ziel voelt als een ware uitdrukking van het zelf en de goddelijkheid in ons vergeet, bijvoorbeeld beïnvloed door suggesties, externe gedachten of bevelen, van familie- en sociale druk.

Bach beweert ook dat "... ware gezondheid geluk is, en geluk zo gemakkelijk te bereiken is omdat het het geluk is van kleine dingen, van het doen van de dingen die we heel graag doen [...] we proberen het werk dat echt is te ontdekken en te doen het past ons ... om onze ware persoonlijkheid tot bloei te laten komen en alle talenten en vermogens die in ons liggen te wachten om gemanifesteerd te worden. Hierin zijn we gelukkig en op ons gemak, en alleen wanneer we gelukkig zijn, kunnen we ons best doen ... "(Bach, Libera ).

Dus volgens Bach is gezondheid = geluk en geluk gerealiseerd, volgens de Welshe arts, die zijn talenten leven geeft en enkele kwaliteiten respecteert die verrassend, of misschien niet, oosterse en westerse 'holistische' filosofieën verzamelen.

De kwaliteiten, of positieve emoties, die Bach aangeeft als de basis van gezondheid zijn de volgende:

- Liefde

- Begrip

- Compassie

- Tolerantie

- Vrede

- Wijsheid

- Stevigheid

- Vergeving

- Zoetigheid

- Moed

- Kom op

- Vreugde

Deze kwaliteiten worden gecontrasteerd door evenveel oorzaken van ziekte, negatieve emoties die worden beschouwd als interferenties in de ontwikkeling van de persoonlijkheid, die, als het individu dit toestaat, worden weerspiegeld op het lichaam dat de ziekte veroorzaakt.

Dit doet ons nadenken over hoe in de methode van Bach zowel de oorzaak achter de ziekte belangrijk is, dat is de mentale toestand van de patiënt zelf en niet de toestand van zijn lichaam.

Vanuit een werkelijk holistisch oogpunt kan het Soul-Mind-Body-systeem, zodra de psychologische toestand van het individu adequaat wordt ondersteund, de energieën herstellen om weer in balans te komen.