Slaapstoornissen en ziektes: definitie en symptomen

Slaap kan worden verstoord door oorzaken van het milieu, verstoord door verkeerde gewoonten en ziek door mentale, fysieke en chemische pathologieën. Elke oorzaak moet zorgvuldig worden bestudeerd om de juiste remedie te vinden.

Slaap-waak cyclus stoornissen

Slaap is een van de functies die in een circadiane cyclus worden overwogen. Onder normale omstandigheden, waarin het onderwerp gezond is, in de mogelijkheid om overdag te doen en 's nachts te slapen, wordt de slaap verzoend met de afwisseling van donker en licht, dankzij een endogene biologische klok die de tijd zelf is met de externe klok. vestigt het juiste nictemere ritme.

Deze biologische klok bevindt zich in de suprachiasmatische kern van de hypothalamus en zendt via de licht-donkere waarneming van het gezichtsvermogen een boodschap naar de pijnappelklier die verantwoordelijk is voor de uitscheiding van melatonine voor de regulatie van de slaap. Maar niet altijd gebeurt alles op het juiste moment en met respect voor de volgorde van de processen, vanwege exogene modificaties, meestal omgevingsfactoren of moeilijkheid van uitlijning tussen de biologische klok en de zonneklok.

Phase Delay Syndrome (DSP): het wordt beschouwd als een vorm van slapeloosheid, het individu is in dit geval langzaam in slaap te vallen (een paar uur na het liggen) en worstelt om 's ochtends wakker te worden. Zijn biologische klok is "laat" in vergelijking met de externe klok. De DSP kan een ernstig probleem zijn voor diegenen die niet tot diep in de nacht vrij kunnen blijven slapen, maar moeten opstaan om naar hun werk of naar school te gaan. Overdag hadden ze zelfs last van slaperigheid, diepe vermoeidheid en energiedalingen. De serotine chronotypes, diegenen die de neiging hebben om hun activiteit tot in de late uurtjes voort te zetten, kunnen een DSP-risico lopen.
Phase advance syndrome (ASP): deze dyssomnia brengt ook een verkeerde uitlijning van de interne biologische klok met de solaire klok met zich mee. Het individu kan in dit geval zeer vroeg in de avond in slaap vallen en 's ochtends vroegtijdig wakker worden. Het is een typisch gedrag van het leeuwerik chronotype, dat mogelijk geen bijzondere problemen veroorzaakt, omdat ook alle slaapfasen worden verwacht maar correct worden gearticuleerd. Als de sociale toezeggingen echter het ritme aangeven van personen die lijden aan ASP, kan het syndroom plotselinge veranderingen in het slaap / waakritme veroorzaken, concentratieproblemen in de late namiddaguren, vroege slaperigheid, slechte slaapkwaliteit, aangezien het ochtendchronotype toch al vroeg wakker wordt, hoewel hij mogelijk gedwongen wordt om laat te gaan liggen, met als gevolg slaapverlies.
Jetlag-syndroom: in deze gevallen is er een volledige desynchronisatie van de interne en externe klokken als gevolg van de passage door een of meer tijdzones. De externe klok is aangepast, anticipeert of uitstelt een paar uur, de interne klok vindt geen externe bevestiging van zijn chronologische verwachtingen en het slaap / waakritme is niet meer afgestemd op de nachtklok. Om verandering te absorberen en opnieuw te harmoniseren met de natuurlijke cyclus, duurt het meestal een paar dagen.
Shift Syndrome: het circadiane slaapritme reageert niet langer op de licht-donkercyclus, maar op ploegen. Er kan een model van coping worden vastgesteld, dat wil zeggen van aanpassing waarbij werktijden hun vaste programmatische vorm behouden: de bakker zal bijvoorbeeld altijd 's nachts werken, zodat zijn biologische klok zich op dit ritme "zal vestigen". Voor degenen die in plaats daarvan worden onderworpen aan draaiende cycli (nacht, middag, vroege ochtend), is het veel moeilijker om een balans te vinden die een goede slaapkwaliteit en de juiste hoeveelheid garandeert. In feite zijn degenen die een beroep uitoefenen dat de rotatie van ploegen omvat, onderhevig aan angsten, zorgen die vaak eenvoudigweg gekoppeld zijn aan planningen, maar die een revolutie teweegbrengen in de juiste chronologische perceptie. Dit heeft invloed op de slaap en de kwaliteit van waken, met gevolgen zoals slaperigheid overdag, cognitieve gebreken met verlies van aandacht, verlies van werkgeheugen, prikkelbaarheid.

Wist je dat er kruiden zijn die je helpen beter te slapen? Ontdek het hier!

Respiratoire slaapstoornissen

Obstructief slaapapneusyndroom (OSAS). Mensen die eronder lijden, zijn vaak onderhevig aan ademhalingsonderbrekingen tijdens de slaap, met als gevolg ontwaken, niet altijd waargenomen, in omstandigheden van gebrek aan zuurstof, droge mond. Snurken gaat in het algemeen gepaard met deze manifestaties die het gevolg zijn van de inspiratoire sluiting van de faryngeale luchtweg. De aanwezigheid van apneus resulteert in een vermindering van de toevoer van zuurstof in het bloed, arteriële hypertensie, onregelmatige hartslag, hoofdpijn. Artsen adviseren om zijwaarts te slapen en de rugligging te vermijden. Vaak gaat dit syndroom gepaard met obesitas. De kwaliteit en kwantiteit van de slaap zijn daarom ernstig aangetast en de gezondheid loopt een groot risico.

parasomnias

De parasomnieën worden gekenmerkt door fysieke verschijnselen en bewegingen die optreden tijdens de slaap of in zijn fasische overgangen.

Bruxisme: tandenknarsen tijdens de slaap. Leidt tot temporomandibulaire aandoeningen, hoofdpijn, vermoeidheid.
Nachtrust of nachtrust: dit zijn droomverschijnselen waarbij het fysieke betrokken is. Gevoelens van vallen, van weglopen, van schreeuwen vaak met het onvermogen om dat te doen. Afleveringen van nachtelijke ruis kunnen tachycardie, overmatig zweten, duizeligheid veroorzaken.
Slaapwandelen: kan optreden tijdens N-REM-slaap en komt vaker voor bij kinderen. Het wordt gekenmerkt door het uitvoeren van acties die typisch zijn voor het ontwaken, maar in een staat van inslapen. Het is moeilijk om een onderwerp tijdens het slaapwandelen wakker te maken, omdat het erg verwarrend zou zijn, in sommige gevallen zelfs gewelddadig.
Restless Legs Syndrome (RLS): het wordt gegeven door de onherstelbare behoefte om de benen continu te bewegen als ze in rust zijn, omdat ze last hebben van pijn, krampen, brandwonden. Dit gebeurt ook tijdens de slaap en onderbreekt het meerdere keren. Over het algemeen wordt het ongemak in de benen verminderd door beweging te maken, te lopen. De oorzaken kunnen worden toegeschreven aan de lage bijdrage van ijzer aan de hersenen of aan de metabole onbalans van ijzer (de hersenen gebruiken ijzer om dopamine te produceren, wat de functie heeft lichaamsbewegingen te reguleren). Storingen zoals nierfalen, diabetes, de ziekte van Parkinson, reumatoïde artritis, maar ook de zwangerschapstoestand kunnen allemaal van invloed zijn op de onvoldoende hoeveelheid ijzer in de hersenen.

hypersomnie

De hypersomnie komt overeen met de perioden waarin de slaaptijd veel hoger is dan in de standaarduren (7-8 uur). De persoon die eraan lijdt, wordt altijd getroffen door slaperigheid overdag, veel geeuwen, uitputting, verlangen om te slapen, slechte concentratie.

Het syndroom van Kleine-Levin is een van de hypersomnieën en wordt gekenmerkt door cognitieve en gedragsstoornissen. Het komt voornamelijk voor bij mannelijke proefpersonen tussen de 10 en 20 jaar en wordt gekenmerkt door de onbeheersbare behoefte om te gaan liggen en te slapen. In de waaktoestand zijn er problemen in spraak, opwinding. Deze toestand kan van één dag tot enkele weken duren, dergelijke episodes kunnen af en toe terugkeren tot een laatste remissie.
Idiopathische hypersomnie ziet als een symptoom een totale slaaptijd van ten minste 10 uur, moeite met wakker worden, continue slaperigheid gedurende de dag. Het treft zowel mannen als vrouwen en komt over het algemeen voor binnen de leeftijd van 25 jaar.

narcolepsie

Een narcoleptisch subject lijdt aan voortdurende slaperigheid overdag, zodat zijn lichaam minstens om de twee uur moet slapen . Bepaalde emoties en hun manifestatie, zoals boosheid, verlegenheid maar ook overmatig gelach, kunnen kataplexie veroorzaken, totaal verlies van kracht. Vaak is hij het slachtoffer van hallucinaties of dagdromen.

slapeloosheid

Slapeloosheid betekent een zeer slechte kwaliteit en kwantiteit van de slaap, met moeite in slaap te vallen, 's morgens vroeg wakker worden en een slechte herstellende slaap.

Er zijn twee niveaus van slapeloosheid: "Niveau 1-nacht symptomen" en "Niveau 2-nacht en dag symptomen". De laatste vertoont ook slapeloosheid eigenaardigheden, zoals slaperigheid, vermoeidheid, vermoeidheid, slechte concentratie, zelfs gedurende de dag. De duur van de perioden van slapeloosheid impliceert de typologie:

Incidenteel als het beperkt is tot bepaalde periodes, vaak in verband met externe stressvolle situaties;
Acuut als het niet langer duurt dan 3 weken en kan worden opgelost met een natuurlijke remedie;
Chronisch als het langer dan een maand duurt, waarvoor het goed is om toevlucht te nemen tot een therapie.

De oorzaken van slapeloosheid kunnen worden onderverdeeld in

Primair (voor onderwerpen die geen causatieve pathologie vertonen);
Secundair (voor personen met lichamelijke aandoeningen of psychische stoornissen).

Op basis van het moment waarop de aandoening manifest wordt, wordt slapeloosheid onderscheiden

Eerste: je vindt het moeilijk om in slaap te vallen als je gaat slapen.
Centraal: de slaap wordt onderbroken door vele ontwaken met moeite om weer in slaap te vallen.
Terminal: het ontwaken in de ochtend is erg vroeg.