Fibromyalgie wordt beschouwd als een syndroom gekenmerkt door wijdverspreide pijn, die kan worden opgewekt door acupressuur op talrijke gevoelige punten (triggerpoints), gezamenlijke stijfheid, spierzwakte en een reeks mogelijke en zeer verschillende systemische symptomen, bij afwezigheid van een voor de hand liggende organische oorzaak.

Het treft ongeveer 1-2% van de bevolking, vooral vrouwen. Ondanks het beïnvloeden van zo'n groot aantal patiënten, blijft de etiologie onduidelijk. Veel verschillende gebieden zijn bestudeerd: van aandoeningen van het centrale zenuwstelsel tot aandoeningen van het neuroendocriene systeem en het autonome zenuwstelsel, van slaapstoornissen tot genetische factoren, zonder verstoringen van het immuunsysteem en aspecten van de mentale sfeer.

Daarom zijn de diagnostische criteria uitsluitend klinisch en omvatten:

> pijn die in de meeste delen van het lichaam wordt beschuldigd,

> duur van niet minder dan drie maanden

> gelijktijdige somatische symptomen.

De therapeutische benaderingen van fibromyalgie zijn veelvoudig en beschouwen, volgens de Amerikaanse richtlijnen (National Guidelines Clearing House, 2009), een groot aantal medicamenteuze therapieën, waarvan de aanbevelingen in vijf zijn onderverdeeld (A - B - C - D - I) niveaus: van graad A, hoog bewijs van werkzaamheid, tot graad I, geen bewijs van werkzaamheid.

> Antidepressiva, die effectief zijn in het verbeteren van de slaap, het verminderen van vermoeidheid en pijn, geven normaal gesproken een gevoel van welzijn. Hun werkingsmechanisme bij het verminderen van pijn, niet helemaal duidelijk, zou kunnen afhangen van de toename van die neurotransmitters die nociceptieve signalen in het ruggenmerg remmen.

Amitriptyline (Tricyclische klasse) met 50 mg / dag en Duloxetine (SNRI-klasse - Serotonine- en Norepinefrine-heropnameremmers), met een maximum van 120 mg / dag, hebben een Graad A bereikt ; Fluoxetine en Paroxetine (SSRI) een klasse B ; Venlafaxine (SNRI) heeft een Grade C bereikt ; Citalopram (SSRI-klasse - selectieve serotonine-heropnameremmers) behaalde een slechte graad D.

> Anti-epileptica: Pregabaline, van 300 tot 450 mg / dag, heeft een G-waarde bereikt, Gabapentine met een dosering hoger dan 1200 mg per dag heeft een Graad B bereikt

> Andere geneesmiddelen: Ciclobenzaprina, in een dosering tussen 5 en 20 mg / dag, heeft een Graad B : Tramadol, opioïden, benzodiazepinen, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, magnesium en hormonale geneesmiddelen bereiken slechts een Graad C.

Dit inconstante resultaat van allopathische farmacologische therapie heeft door de fibromialgische patiënt bepaald dat gezocht moet worden naar alternatieve oplossingen die op de een of andere manier het niet onverschillige fysieke en psychologische lijden dat deze pathologische aandoening kenmerkt, kunnen kalmeren.

Sinds enkele jaren is vastgesteld dat acupunctuur een uitstekende oplossing is, zowel bij de behandeling van acute en chronische pijnsymptomen als bij aandoeningen van de psychische sfeer.

Daarom kan ook fibromyalgie, die, zoals eerder betoogd, het delen van de somatische en psychologische sfeer gemeen hebben, baat hebben bij de remedies van de traditionele Chinese geneeskunde.

Acupunctuur bij de behandeling van fibromyalgie

Acupunctuur is een techniek die nu over de hele wereld wordt toegepast, erg belangrijk op het gebied van de traditionele Chinese geneeskunde, in staat om de ziekte te bestrijden, het verloren evenwicht in het lichaam te herstellen.

In feite wordt de ziekte beschouwd als het gevolg van een onevenwichtigheid van vitale en organische energie en daarom wordt genezing bereikt door de energie opnieuw in balans te brengen en precieze punten van het lichaam te stimuleren, acupunten genoemd, op geschikte wijze gekozen.

In de traditionele Chinese geneeskunde wordt de diagnose gesteld na een zeer rigoureuze procedure volgens de VIER METHODEN:

o Inspecteer; of Hoor (Luister en ruik); o ondervragen; o Palpare: algemene palpatie van het lichaam (temperatuur, bevochtiging, zwelling) en palpatie van de kanalen en punten.

- DIFFERENTIATIE VAN SYNDROMEN MET BETREKKING TOT DE ACHT DIAGNOSTISCHE REGELS: o Intern - Extern (localisatie van de pathologie), of Koud - Hitte (karakterisering van de kwaliteit van de pathologie), of Tekort - Overmaat (toestand van essentiële qi en pathogene factoren), of Yin - Yang (synthese van alle andere principes).

- DIFFERENTIATIE VAN SYNDROMEN MET BETREKKING TOT STOFFEN ( QI, XUE- BLOED, ORGANISCHE VLOEISTOFFEN): o Qi : tekort, Stasis, enz. o Bloed: tekort, stasis, warmte, etc. o Organische vloeistoffen (Jin Ye): tekort, stagnatie, etc.

- DIFFERENTIATIE VAN SYNDROMEN MET BETREKKING TOT ORGANEN EN VISCERS: o betrokken organen of viscera of relatieve syndromen, eenvoudig of complex.

- DIFFERENTIATIE VAN SYNDROMEN IN VERBAND MET DE ZES NIVEAUS: o Tai Yang, of Shao Yang, of Yang Ming, of Tai Yin, of Jue Yin, of Shao Yin.

- DIFFERENTIATIE VAN SYNDROMEN MET BETREKKING TOT DE VIER LAGEN: o Wei Fen, of Qi Fen, of Ying Fen, of Xue Fen.

- DIFFERENTIATIE VAN SYNDROMEN MET BETREKKING TOT DE DRIE KACHELWIELEN

- DIFFERENTIATIE VAN SYNDROMEN MET BETREKKING TOT KANALEN

- DIFFERENTIATIE VAN SYNDROMEN MET BETREKKING TOT DE VIJF BEWEGINGEN

- DIFFERENTIATIE VAN SYNDROMEN MET BETREKKING TOT DE ATIOLOGIE: o Klimatologische factoren (lucht), of Voedselfactoren (land), of Psychische factoren (man).

- PULSATIE VAN DE POLS evalueert de volgende parameters:

• Force,
• Grootte van kaliber,
• diepte,
• Pols vorm,
• frequentie,
• Rhythm.

Fibromyalgie in de traditionele Chinese geneeskunde kan passen in een van de volgende twee syndromische kaders:

- leeg van bloed en van Yin van lever,

- stagnatie van Qi en leverbloed.

Spier- en huidpijnen, paresthesieën, huidoedeem worden beschouwd als symptomen die verband houden met een obstructie van de circulatie van Qi en Bloed langs de meridianen. Het orgaan dat nauw betrokken is, is de lever, waarvan de belangrijkste functies zijn:

- pas de stroom van Qi aan,

- het opslaan van het bloed en het aanpassen van de circulerende hoeveelheid,

- controle spieren en pezen,

- controleer maag en milt.

De symptomatologie kan in de loop van de tijd evolueren in de individuele patiënt met een verergering van de bloedgebrek in de leegte, de associatie van een tekort aan Yin, vooral van de nieren en de lever, met de voorkeur aan de ontsnapping van Yang van de lever en het optreden van symptomen van leverwind, vooral met het verschijnen van agitatie.

Bovendien kan een aanhoudende stagnatie van lever- Qi een stase van leverbloed worden met een toename van pijnlijke symptomen of leiden tot een levervuur ​​en opnieuw in de leverwind.

De prevalentie van Yin en Xue / Bloedgebrek zal symptomen veroorzaken zoals: asthenie, duizeligheid, angstgevoelens, geheugenverlies, slapeloosheid, dromen, hartkloppingen en zal worden gekenmerkt door een tong met weinig geïnduceerde en een fijne pols. De symptomen, in het geval van Yin 's leegte, zullen vooral nachtelijk zijn:

- uitgemergeld gezicht en rode jukbeenderen,

- agitatie,

- bezorgdheid,

- nachtelijk zweten,

- droogheid van de slijmvliezen,

- droge ontlasting met een rode en gepelde tong

- snelle pols.

Als de leegte van Xue overheersend is , zullen de symptomen voornamelijk overdag zijn:

- bleek gezicht,

- visusstoornis,

- tremoren,

- oligo-amenorroe,

- gevoelloosheid,

- spierpijn

- bleke tong

- zure pols.

In het kader van de stagnatie van Qi di Fegato kan de disharmonische stroom van Qi en bloed evolueren naar talrijke beelden die soms in verschillende fasen in dezelfde patiënt afwisselen, zoals: stagnatie van Xue, disharmonie van lever en milt, tan of levervuur ​​met daaruit voortvloeiende leegte van Yin, Void Heat en Liver Yang Escape.

Het therapeutische protocol van fibromyalgie omvat:

- LR 3, SP 6, GB 34, GB 20 als gemeenschappelijke punten in de verschillende syndromische beelden;

- LR 8, BL 18, BL 17, ST 36, BL 20 in de leegte van leverbloed;

- KI 6, KI 2, GV 14 in de leegte van Yin van lever en nier;

- PC 6, CV 17, CV 12, CV 6 in de lever Qi- stasis;

- Ashi- punten die overeenkomen met gevoelige punten .

Acupunctuur heeft een positief effect op de behandeling van fibromyalgie en synergetisch met de behandeling van antalgische en antidepressiva in de westerse geneeskunde.

Maar zelfs als acupunctuur gebaseerd is op volledig andere bases dan de westerse geneeskunde, moest de laatste waarschijnlijk het wetenschappelijke bewijs toelaten dat, vanuit neurofysiologisch oogpunt, de uitstekende resultaten van deze duizendjarige methode verklaart.

Minder elektrische weerstand van de huid

Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat op het niveau van de acupunten de huidimpedantie minder is dan in de omgeving, waarbij de huid met meer gemak door de huid wordt gekruist: als de huid meestal een elektrische weerstand heeft van 200.000 tot 2.000.000 Ohm, niveau van punten gebruikt in acupunctuur deze waarden vallen onder de 50.000 ohm. Er wordt aangenomen dat dit verschijnsel kan afhangen van een afname van de dikte van de huid en van de aanwezigheid van een grotere hoeveelheid water op de plaats van het acupunt en van de lokale modificatie van de concentratie van sporenelementen die sommige onderzoekers hebben gevonden.

Relaties met vasculaire en nerveuze trunks

De meeste van de diepe acupunten komen nauw samen met de vasculaire-zenuwstammen, die rijkelijk van zenuwen voorziene vaatwanden hebben; niet toevallig valt de loop van sommige meridianen samen met die van belangrijke vasculaire en / of nerveuze stammen.

Grotere concentratie van zenuwuiteinden

Er is gevonden dat in overeenstemming met de acupunten er een grotere concentratie van vrije zenuwuiteinden is, een groter aantal reticulinecellen en een afname in weefselfibrose en een lagere huiddikte. In feite zijn nociceptieve, proprioceptieve en thermische receptoren betrokken bij het beheer van de acupunctuurstimulus.

Maar hoe wordt een acupunt gemaakt?

Ten eerste valt het vaak samen met een kuiltje of een gemakkelijk tastbare depressie in de weefselstructuur; binnen een gebied met een grotere compactheid komt het acupunctuurpunt overeen met een klein "zacht" gebied. Al ongeveer een eeuw lang wordt de term " zacht " gebruikt om punten te beschrijven met een bepaalde zachtheid die aanwezig is in somatische gebieden die zijn aangetast door reumatische aandoeningen.

Al in 1841 benadrukte Valleix de aanwezigheid van punten in de context van spierweefsel waarvan de palpatie plaatselijk en op een afstand pijn kon veroorzaken. Latere studies (vooral die van Travell en Simons) hebben de anatomische en functionele realiteit van deze kleine gebieden onderzocht, vaak pijnlijk spontaan en in elk geval in staat tot het veroorzaken van lokale en gerapporteerde pijn, indien onderworpen aan druk. Het triggerpunt is beschreven als een gebied met verhoogde metabole vraag of verminderd energiemetabolisme, waarin een ischemische verandering is gedocumenteerd, die kan worden weergegeven als een afgebakend gebied van hete irritatie in een koude zone voor verminderde doorbloeding. Dit gebied, dat erg heet blijkt te zijn door thermokoppelmeting, is de plaats van een weefselverandering gekenmerkt door irritatie van de zenuwreceptoren en excitatie van de efferente vezels, waaruit lokale en geprojecteerde pathologische verschijnselen voortkomen. Bijna alle triggerpoints vallen samen met de acupunctuurpunten, die in feite dezelfde kenmerken hebben. Soorten in de romp, waar de huid in grote vouwen kan worden opgeheven, vallen vaak samen met gebieden van subcutaan cellulitisinfarct die zeer pijnlijk zijn wanneer ze geknepen worden. Deze gebieden vergroten hun dikte en gevoeligheid in het geval van ontstekingstypisch lijden van de organen die daarmee verwant zijn.

Maar wat zijn de belangrijkste therapeutische effecten?

Acupunctuur heeft actie: ·

• Vasomodulerend en trofisch ·
• Ontstekingsremmend en immunomodulerend ·
• pijnstillende, ·
• Ontslakkend en antispastisch, ·
• Kalmerend, antidepressivum en anxiolyticum, ·
• Neuro-hormonale regulator.

In deze zin hebben experimenten die zijn uitgevoerd aan Europese en niet-Europese universitaire instituten aangetoond dat de pijnstillende werking van acupunctuur te wijten is aan:

a) de stimulatie van myeline-Aδ-vezels die impulsen sturen op het niveau van de wervelkolom, waarbij drie niveaus worden geactiveerd:

1. spinale,

2. mesencephalic,

3. hypothalamisch-thalamisch-epifysair.

b) door de verzameling van:

• P-endorfine,
• dynorfines,
• enkefalinen.

Er wordt benadrukt dat het sedatieve effect van acupunctuur zowel klinisch als door elektro-encefalogram wordt gevonden, wat in een hoog percentage van de gevallen de kenmerken van golven voorafgaand aan de slaap tijdens de acupunctuurbehandeling laat zien.

Een ander wetenschappelijk bewezen effect is de versterking van de organische afweer tijdens de behandeling: in feite hebben algemene laboratoriumtests een significante toename aangetoond van gamma- en betaglobulines die samenhangen met een toename van het fagocytisch vermogen van witte bloedcellen. Een ander klinisch detecteerbaar effect is de algemene evenwichtswerking, evenals specifiek verwijzend naar bepaalde functies: er is bijvoorbeeld opgemerkt dat bepaalde acupunctuurpunten zowel werken op arteriële druk, andere op atonische of spastische colitis of op obstipatie.

Een therapie die daarom een ​​aangetoonde pijnstillende, kalmerende, ontstekingsremmende en anti-allergische werking heeft, evenals algemene en sectorale balans, kan al een idee geven van de toepassingsmogelijkheden op de meest uiteenlopende gebieden van de menselijke pathologie.

Dit betekent niet dat acupunctuur als het wondermiddel voor alle kwalen moet worden beschouwd, maar het heeft ook, net als elke vorm van medische behandeling, zijn grenzen, maar het kan uitermate nuttig zijn in een ontelbare verscheidenheid aan ziekelijke aandoeningen, die maar al te vaak Western Medicine behandelt op een onbevredigende of zelfs failliete manier .