De artisjok is een van de oudste groenten die wordt verbouwd in het Middellandse Zeegebied en in Italië is hij zeer goed geacclimatiseerd, vooral in de landen van Midden- en Noord-Italië.
De wetenschappelijke naam van de artisjok is Cynara scolymus en behoort tot de familie van de composiet die ook bekend is onder de naam asteraceae, die wordt gekenmerkt door de bolvormige vorm van de bloeiwijze, vergelijkbaar met een ster.
Het heeft een bloem die meestal is samengesteld uit een violetblauwe kleur die wordt gedefinieerd als zijn kop en die wordt gegeten als hij nog in de knop is gesloten.
De artisjok is een meerjarige plant met een vegetatieve cyclus van zelfs 15 jaar, dus als we besluiten om de artisjokken te planten, zullen we ze jarenlang ter plaatse moeten laten.
De plaats waar artisjokken worden geteeld staat bekend als de artisjok en kan klein, middelgroot of groot zijn.
Vaak worden artisjokken aan de randen van moestuinen of landbouwgebieden geplaatst, juist omdat ze lang op hun plaats blijven en zich ook op dezelfde manier beschermen als een haag; in feite ontwikkelt de artisjok zich in de hoogte en presenteert talloze doornen die indringers weghouden en de interne ruimten beschermen.
Culturele behoeften van de artisjok
De artisjok is een plant die houdt van een warm en droog gematigd klimaat met niet al te extreme winters en zomers. De beste positie wordt blootgesteld aan de zon, beschut tegen koude wind en zonder het risico van wintervorst.
De voorkeursgrond voor het kweken van artisjokken moet een pH hebben van ongeveer 6, 5 en een licht en gedraineerd mengsel . Zeker een bodem rijk aan compost met losse korrelgrootte is het beste om de wortels zonder problemen te laten groeien; het past zich echter zonder grote problemen aan op kleiachtige, veenachtige, zanderige en zelfs brakke gronden.
Een waarschuwing is om te controleren of de bodem de luchtvochtigheid behoudt, want als deze in het juiste percentage ontbreekt, gaat de plant in rust en produceert hij geen gewas; aan de andere kant moet waterstagnatie echter worden vermeden omdat de wortels meer vatbaar zijn voor het risico van rotting en ziektes van het wortelstelsel. Een goede tip is om poreus materiaal zoals puimsteen of geëxpandeerde klei toe te voegen om een betere waterbalans te garanderen.
De topgroente van februari: de artisjok
Hoe artisjok te laten groeien
De eerste stap om een artisjok te implanteren, is de diepe verwerking van de grond waar de jonge zaailingen dan worden geplaatst. Na verwerking van de bodem zullen we volwassen kunstmest en organisch materiaal moeten maken om de bodemvruchtbaarheid te verhogen.
De artisjok zaailingen die worden verkocht in gespecialiseerde kwekerijen of we kunnen krijgen van een aantal vrienden die al een "carducci " artisjok, dat is de jonge worpen die de sukkels van de volwassen artisjok planten, die de artisjokken produceren aan de basis van de plant elk jaar. nieuwe gietstukken, die opnieuw moeten worden geplant om de productie van het artisjokveld te vergroten.
De afstand van de planten moet een meter van elkaar zijn, omdat de artisjokken door de groei veel ruimte nodig zullen hebben. Wanneer we de zaailingen in de gaten van de grond plaatsen, moeten we oppassen de kraag van de plant niet met de aarde te bedekken ; eenmaal geplant, is het goed om de hele grond te bedekken met stro of droog organisch materiaal om de grond te mulchen.
De beste tijd om de artisjok te planten, is de lente, omdat het gemakkelijker is om de grond te bereiden en de planten klaar zijn voor vegetatieve groei.
Bijvullen en schoonmaken rond de planten is aan te raden om ze allebei te doen na een maand na de transplantatie en in de herfst.
Indicatief zal de eerste artisjokoogst na ongeveer 6 maanden of een jaar plaatsvinden . De oogst begint van oktober tot het maximum in juni ; dit verandert volgens de variëteiten van artisjok (vroeg of laat).
Het deel dat wordt verzameld, is de bloemknop wanneer deze nog in de knop is gesloten en wordt verwijderd door het snijden van ten minste 20 centimeter steel, die ook eetbaar is.
Gebruik de artisjok in de keuken
Artisjokken zijn meestal vers of bereid en verwerkt .
De recepten voor vers gebruik zijn ontelbaar en in sommige regio's van Italië worden culinaire bereidingen vermengd met de geschiedenis en traditie van ons eigen land: van Ligurië tot Sicilië en van Lazio tot Piemonte zijn er traditionele recepten die verloren zijn gegaan in het geheugen van de tijd met zo veel soorten artisjokken erkend als typische producten.
In rauwe bereidingen, bijvoorbeeld in salades (maar na het snijden van heel dunne reepjes), worden de artisjokken gekruid met citroensap, wat zeer goed samengaat met deze groente, waardoor oxidatie wordt voorkomen en de nutritionele eigenschappen behouden blijven.
Artisjokken worden ook gekookt als smaakmaker voor pasta of risotto . Ze worden altijd schoongemaakt en fijngesneden en vervolgens in een pan gekookt of gestoofd, afhankelijk van de gerechten die u wilt verkrijgen.
De bereiding in begeleidende crèmes, misschien met andere groenten, is een andere manier om artisjokken als bijgerecht te eten .
Het eenvoudige koken van de artisjokken geserveerd met extra vierge olijfolie en zout is een snelle en smakelijke tweede gang die kenmerkend is voor de lente; ze zijn ook uitstekend gebakken met broodkruimels, gehakte pijnboompitten of walnoten en gekruid met kruiden zoals knoflook, munt en peterselie ..
Nog steeds worden de artisjokken voorbereid voor conservering in olie, gebeitst en natuurlijk ; de artisjokharten in olie zijn een specialiteit van ons land en worden een essentieel ingrediënt voor het kruiden van pizza en in de vorm van artisjokcrème een uitstekend alternatief op de momenten van snack gedurende de dag.
Ten slotte zijn de stengels en bladeren ook eetbaar, gekookt of gebruikt om kruidentheeën of natuurlijke kruidenremedies te bereiden met uitstekende hepatoprotectieve en zuiverende eigenschappen.
