Volgens de Indiase filosofie, vooral de mystieke filosofie van de Bhagavad Gita, kunnen de guna's worden gedefinieerd als de 3 belangrijkste manieren waarop de natuur werkt .
Omdat de mens, als lichaam en ego, een product van de natuur is, vormen deze drie modaliteiten het en definiëren het op een min of meer variabele manier.
Volgens een ideale evolutionaire schaal komt de natuur voort uit de duistere en onbewuste stasis, uit de latentie, waarna deze geanimeerd en aangedreven wordt door een dynamisch principe van kracht, beweging, passie en druk ; uiteindelijk zoekt deze kinetische beweging een soort van lichtgevende en uitgebalanceerde harmonie, een verfijning, een sublimatie.
Deze drie stadia en geaardheden van de natuur worden nooit in een zuivere staat gevonden, maar zijn altijd met elkaar verbonden : er is een kinetische kracht maar decadent en neigt naar laksheid en meer naar vernietiging dan naar schepping, net zoals we ook een geduldige en uitgebalanceerde kracht kunnen vinden in staat om op de details te wachten en je in orde te brengen; we kunnen ook een te heftige en onverzettelijke helderheid opmerken, of de opschepperige en overtuigde een van niets te leren hebben, evenals een neiging tot passieve, ascetische en te onthechte helderheid.
Al deze oneindige nuances, volgens de teksten, worden ook weerspiegeld in het dieet .
Eerste guna: Tamas
Tamas is het eerste niveau van de natuur, dat van de stomme en luie toestand van de steen, dat van de traagheid en slaperigheid van de plant.
In de mens wordt het gemanifesteerd als een neiging om zich comfortabel in onwetendheid om te keren zoals een luie man zou doen tussen de lakens, proberend om de noodzakelijke vooruitgang met excuses te vermijden, en niet te reageren op de roep van innerlijke ontwikkeling .
Over het algemeen neemt dit type mensen niet de moeite om te zoeken naar en mechanisch overtuigingen en gewoonten aan te nemen die al zijn gemaakt en, vaak, verstoken van echt sap.
Op het niveau van het eten zijn mensen die van tamasic houden dol op stoffen die verslappen en obnubliano, zoals alcohol en roken, ze eten voedsel dat te gaar is en geen voedsel bevat, of verwerkt voedsel zoals junkfood.
Ze houden er niet van om tijd te verspillen met koken en eten wat er is, vaak zelfs koude restjes. Voor hen is het belangrijkste ding verzadiging, om de prikkel van honger te onderdrukken. Al deze voedingsmiddelen zijn verbonden met tamas en creëren apathie, luiheid, onwetendheid, zwaarte, luiheid .
Tweede guna: Rajas
De rajas is het rode vuur dat de duisternis van de tamas beweegt : hoe meer tamas sluimert, hoe intenser en vaak destructiever het vuur. In de natuur wordt rajas gevonden in roofdieren, in de kracht van dieren, in stormen, terwijl het in de mens wordt gepresenteerd als een overdreven zoektocht naar passie en tevredenheid, vijandigheid, liefde voor opwinding en chaos.
Het is zichzelf overgeven aan gedragingen die in het algemeen, tenminste gedeeltelijk, destructieve consequenties hebben, het is egocentrisme, jezelf de enige meesters in iemands leven en het centrum van je universum. De dynamiek van de rajasische man probeert zichzelf op te dringen, waardoor het ondraaglijke gewicht van zijn eigen honger en passie, waarvan hij eigenlijk een marionet is, toeneemt.
Op het niveau van voedingsmiddelen, rajasic individuen gunst voedsel met sterke, intense, opwindende smaken : pittig, te zout, te zoet, te warm, te pittig, en kruiden vol terpenen zoals knoflook en ui.
De roofzuchtige tendens manifesteert zich als een grote voldoening bij het eten van vlees . Ze geven te veel belang aan de bereiding van voedsel en het gaat om de vreugde van het gehemelte. Dit soort voedsel bindt nóg meer aan rajas, creëert egocentrisme, gebrek aan controle, verlangens en begeerten, rusteloosheid.
Derde guna: Sattva
Sattva is een kalm licht dat probeert een in evenwicht brengende druk uit te oefenen op rajas en tamas ; het is reden, gezond verstand, gelijkmoedigheid, vooruitziendheid, altruïsme, kalmte, gematigdheid.
In de natuur is het de neiging om schoonheid te manifesteren, zoals bij bloemen en vogels, het is de menselijke drang om weg te gaan van animaliteit naar rede en om systemen op te zetten die beweren gebalanceerde, deugdzame mechanismen van formules en systemen van ethisch gedrag te zijn.
Zelfs deze manier van natuur heeft zijn gebreken en valt vaak in een destructieve rajasische passie die nieuw leven schenkt aan de steriliteit van de filosofieën en aan de reden dat schaakmat alleen zichzelf is.
Op voedingsniveau eet sattvici gezond voedsel, vaak rauw, zonder ooit overvloedig te zijn. Ze houden van fruit en vegetarische of, nog beter, veganistische gerechten, en vallen niet voor de verleiding van snacks uit uren, maar zoeken naar een evenwicht tussen de voedingsstoffen.
Dit type voeding duwt in de richting van de sattva en creëert een lichtend onthechting, helderheid, een lagere focus op iemands lagere bevrediging.
