Mallakhamba, Indiase sport

India staat zeker bekend om zijn disciplines met betrekking tot welzijn, zoals yoga en ayurveda, of om zijn spirituele rijkdom die ons religies en filosofieën heeft gegeven zoals vedanta, tantra, de huidige bakthi, enzovoort.

Het is zeker niet beroemd om zijn traditionele sporten, waaronder echter de Mallakhamba (uitspraak: Mallakhamb) langzaam aan het groeien is, een bepaalde sport die wordt beoefend op een baars of, meer zeldzaam aan een touw, waarop een artistieke figuren uitvoeren met betrekking tot gymnastiek, hathayoga-asanas en Indiase strijd .

In feite, letterlijk genomen, betekent de naam mallakhamba "om met de paal te vechten", en de eerste documentatie hierover gaat terug naar de teksten van 1100 na Christus. Toch maakte deze zeer veeleisende discipline op het gebied van kracht, balans, flexibiliteit, behendigheid en coördinatie niet erg indruk op de Engelse kolonisatoren. Het is echter pas nu dat deze discipline aan het licht komt met nieuwe nieuwsgierigheid, ook in het buitenland.

De voordelen van mallakhamba

Inderdaad, deze sport heeft speciale kwaliteiten: de beoefenaars versterken alle spieren van het lichaam . Het is niet alleen de armen die werken, zelfs met alleen de benen, een klampt zich vast aan de paal.

De uitvoering van talloze vormen en de vloeiende overgang van de ene naar de andere op grote hoogte, draagt sterk bij aan de versterking van de nek, de buikspieren en alle spieren van de rug .

Maar we weten dat het niet synoniem is met massa ... zoals bodybuilding! Integendeel, het beoefenen van mallakhamba is ideaal voor diegenen die een droog lichaam willen handhaven terwijl ze een grote fysieke kracht ontwikkelen vanwege de voortdurende spanning gegeven door de hangende voorstelling op grote hoogte op een paal, alles op het ritme van muziek.

De mallakhamba vandaag

Al ongeveer 60 jaar is de Mallakhamba een competitieve sport in India, waar verschillende scholen tegenover elkaar staan en waar elk figuur op de paal een verschillende moeilijkheidsgraad heeft, zouden we het kunnen definiëren als de verticale versie van de Olympische straal, zeer vergelijkbaar met de oefeningen van de beroemde Chinese paal circus kunst.

Op de paal wordt een dunne laag speciale olie aangebracht om de uiteindelijke wrijving die de huid van de atleet zou hebben bij contact met het teakhout tot een maximum te beperken .

Tegenwoordig is dat in de wereld de paaldans, de dans op de zitstok, over het algemeen een discipline die uitsluitend als vrouwelijk wordt beschouwd, heeft een groot succes in verschillende landen, een nieuwe interesse voor mallakhamba heeft zich ontwikkeld : enerzijds om het repertoire van oefeningen en figuren uit te breiden voeg toe aan de uitvoeringen van paaldansen, aan de andere kant om jezelf te wijden aan een discipline met minder seksuele en wereldse connotaties, en dientengevolge meer gericht op het welzijn van het individu, en controle over lichaam en geest .

In de Verenigde Staten wordt de mallakhamba de laatste tijd steeds vaker beoefend en geassocieerd met yoga en gymnastiek, een beetje zoals acroyoga .

Soms wordt het Acrobatic Pole Yoga of meer eenvoudig poolyoga (yoga op de zitstok) genoemd, het is afkomstig uit de zeer traditionele Indiase context, geruwd, verfijnd en aangepast aan een moderne smaak, vaak verzacht het met toevoegingen van oefeningen uit andere vergelijkbare disciplines en aangevuld met studies systematisch anatomisch, voor de ontwikkeling van specifieke spieren.