Slaap wordt gekenmerkt door twee macrofasen , de NonREM- een en de REM -fase . NonREM-slaap begint met een eerste fase van slaperigheid, gaat door tot diepe slaap en komt opnieuw naar een niveau van slaap dat REM-slaap introduceert. We kunnen de REM-fase van slaap beter ontdekken.

Snelle oogbeweging

Gemiddeld neemt de NonREM-fase 75-80% van de slaap in, terwijl de resterende 20-25% van de tijd wordt toegewezen aan REM. Tijdens de slaap nemen de REM-fasen hun duur toe : de eerste cyclus duurt 1 tot 7 minuten, de volgende duurt minimaal 20 tot meer dan 40 minuten en wordt ongeveer 4 of 5 keer herhaald.

De REM-definitie is te danken aan Eugene Aserinsky en Nathaniel Kleitman die tijdens hun studie in 1953 snelle oogbewegingen tijdens de slaap opmerkten en door middel van een polygraph de hersengolven in die toestand manifesteerden.

Tien jaar later introduceerde Kleitman zelf, samen met William Dement, het onderscheid tussen de NonREM-fase en de REM-fase en het concept van slaaparchitectuur.

Slaapfysiologie Rem

Snelle oogbeweging, zowel horizontaal als verticaal op een synchrone en concordante manier . Dit is slechts een van de functies die deze slaapfase kenmerken, ook wel slaapparadox genoemd .

Tijdens het slapen is er in feite een corticale stress die het vegetatieve systeem "beweegt": ademhaling wordt versneld, het zuurstofverbruik door de hersenen neemt toe, de hartslag fluctueert tussen bradycardie en tachycardie, perifere arteriolaire tonus geeft korte perioden van vasoconstrictie weer, soms met tumoren van de geslachtsdelen, terwijl de lichaamstemperatuur wordt verlaagd, is de spierspanning zwak en volledig onderhevig aan de zwaartekracht, alsof ze verlamd is.

Hersenactiviteit wordt gekenmerkt door Theta-frequentiegolven afgewisseld met snelle Alpha- en Beta-uitwisselingen, op een niet-gesynchroniseerde manier, dat wil zeggen met een willekeurige afwisseling. Het orthosympathische systeem, dat opwinding en fysieke activiteit bevordert, heeft de overhand boven het parasympatische systeem, wat integendeel ontspanning, rust en energieopslag stimuleert.

REM-slaapfuncties

• Vergeleken met NREM-slaap, ook wel langzame slaap genoemd, die functioneel lijkt te zijn voor het herstel van het organisme, draagt ​​de REM-slaap bij aan de rust en regeneratie van de hersenen . Het centrale zenuwstelsel rijpt en in deze fase activeert het geheugen, in het bijzonder het procedurele proces, een proces van herstel en fixatie van de opgeslagen informatie.

• Als de REM-slaap deze cerebrale reactivering bevordert, zou het ook kunnen bijdragen aan de ontogenetische ontwikkeling van de hersenen zelf. In feite is de hoeveelheid REM bij kinderen veel hoger dan bij een volwassene. Sterker nog, bedenk dat het ongeveer 50% van de hele slaap inneemt, en vervolgens daalt tot 20-25% op volwassen leeftijd. Het is interessant om op te merken dat in de analyse van de ontogenese van de slaap, met oprukkende jaren de vier NREM-stadia kwantitatieve veranderingen ondergaan, met een grotere bestraffing van het derde en vierde stadium (diepe slaap), terwijl het percentage REM-slaap resteert bijna constant.

• In de REM-fase droomt men! !! Misschien zou de droom een ​​soort decompressie-route kunnen zijn waarin spanningen, impulsen, frustraties die zich in de wakkere fase ophopen en die als een middel voor het herprogrammeren van de hersenen worden beschouwd, worden belucht!

Dromen: kunnen ze mogelijke ziektes onthullen?

De droom

In de REM-fase is de activiteit van de bloedspier maximaal, omdat de corticale activiteit erg hoog is en niet-gesynchroniseerd .

De definitie gegeven door psychofysiologen, gebaseerd op hun specifieke aanpak, is zeer interessant - " droom: een mentale ervaring in slaap met een karakter van vervreemding, min of meer scherpzinnige scherpte, gekenmerkt door hallucinaties en frequente persoonlijke en emotionele participatie door de dromer naar de droomscène "(Bosinelli-Franzini, Psychophysiology of Sleep, 1986).

Het is dus een mentale activiteit, waaraan emotioneel wordt deelgenomen, met min of meer geaccentueerde graden van waarneming. Dit verklaart het feit dat over het algemeen de inhoud van REM-dromen wordt onthouden. Vanuit deze fase worden we vrij snel wakker, worden zintuiglijke waarnemingen onmiddellijk geactiveerd en is de geest helder.

Deze luciditeit strekt zich soms uit tot de dromen zelf, het zijn de zogenaamde lucide dromen, waarbij de dromer zich bewust is van het bezig zijn met een droomactiviteit en de inhoud beheerst.

Polyfasische slaap

Zoals hierboven beschreven, is de REM- fase die van leren en cerebrale regeneratie . Volgens sommige theorieën zou REM-slaap de enige echte essentiële slaap om te overleven zijn, terwijl niet-REM-slaap significant zou kunnen worden verminderd zonder enige gevolgen.

Deze overtuiging is de basis van de Polyphasic Sleep-techniek. De REM-fase duurt in totaal ongeveer twee uur: aangezien de hersenen gemiddeld 20 minuten per keer wennen om zichzelf te regenereren, zou het op basis van deze theorie nodig zijn de slaap te fragmenteren in korte REM-dutjes van deze duur, aan het eind waarvan men moet ontwaken.

Er zijn drie methodologieën, een van eenvoudiger gebruik, genaamd bifasische slaap, die de totale slaap reduceert tot 5 en een half uur om in twee asynchrone fasen te worden gearticuleerd, en twee veel meer rigide, de Everyman die 3 nachten slaap en 3 dagneuzen biedt elk 30 minuten duren, en tot slot de Uberman die slechts twee uur slaap biedt, verdeeld in twintig minuten dutjes, zes keer per dag!