Rode wijnstok: eigenschappen, gebruik, contra-indicaties

De rode wijnstok ( Vitis vinifera ) is een plant van de familie Vitaceae . Bekend om zijn anti-inflammatoire eigenschappen, is het nuttig tegen spataderen, aambeien en cellulitis . Laten we het beter uitvinden.

Eigenschappen van de rode wijnstok

De actieve ingrediënten in de bladeren verzameld in de herfst, wanneer ze roodachtige tinten aannemen, waaruit de term " rode wijnstok " voortkomt, behoren tot de categorie van polyfenolen, in het bijzonder bioflavonoïden (anthocyanidinen en proanthocyanidinen ), en voeren een intense antioxidantactiviteit uit . ontstekingsremmend . Hun belangrijkste actie is die van tonic en vasoprotective, van zorg voor de bloedsomloop, waar ze een positieve invloed hebben op de vasculaire permeabiliteit, het voorkomen van oedeem en zwelling.

Ook de zaden en de schil van de bessen met een phytocomplex rijk aan flavonoïden, anthocyanines, meervoudig onverzadigde vetzuren en vitamine P, en een zeer nuttige werking bij veneuze lymfatische insufficiëntie, bij cardiovasculaire pathologieën en bij aandoeningen waarbij sprake is van problemen met de bloedsomloop, vooral op het netvliesniveau.

De rode wijnstok is daarom geïndiceerd in alle vormen van spataderen, flebitis, capillaire fragiliteit, couperose, oedeem, aambeien, cellulitis, waterretentie, bloedstasis en zwaarte in de onderste ledematen.

Wijze van gebruik

INFUSIE : 1 eetlepel rode wijnbladeren, 1 kopje water

Giet de bladeren in het kokende water en zet het vuur uit. Dek af en laat gedurende 10 minuten trekken. Filter de infusie en drink het weg van de maaltijden om te profiteren van de ontstekingsremmende werking ten behoeve van de bloedsomloop.

Rode wijnstok moedertinctuur : 40 druppels in een beetje water drie keer per dag tussen de maaltijden.

U kunt meer te weten komen over de eigenschappen en het gebruik van moederrode wijnstokkleurstof

Contra-indicaties van de rode wijnstok

Het gebruik van de rode wijnstok wordt niet aanbevolen in het geval van zwangerschap en borstvoeding . In zeldzame gevallen, na inname, waren er aandoeningen zoals: moeilijke spijsvertering, misselijkheid, duizeligheid en hoofdpijn, jeuk en netelroos. Wanneer deze bijwerkingen optreden, neem dan contact op met een arts .

Beschrijving van de plant

Ongelijke klimmende struik, met schaarse vertakking maar zeer ontwikkeld in lengte, zelfs enkele meters. De stengel is gedraaid en onregelmatig. De jonge takken, vaak behaard, hebben aan de andere kant van het blad een cirrus die ervoor zorgt dat de plant zich aan de steunen kan hechten. De bladverliezende gelobde bladeren, met een onregelmatig getande rand, verliezen aan het einde van hun levenscyclus hun normale groene kleur, verkrijgen de typische rode kleur voordat ze worden losgemaakt en vallen.

De bloemen zijn verzameld in pluimvormige bloeiwijzen, eerst opgericht en vervolgens hangend. De vrucht is een bes genaamd berry, meestal verzameld in trossen, bekend als de druif. De kleur van de rijpe bes varieert, afhankelijk van de druivensoort, van groen tot geel, van rooskleurig tot paarsrood, van zwart of blauwzwart, maar de intensiteit en kleurtint kan ook variëren, afhankelijk van de omgevingsomstandigheden, in vooral de verlichting.

De habitat van de rode wijnstok

De rode wijnstok is een plant afkomstig uit Zuid-Europa en West-Azië, momenteel aanwezig op alle continenten behalve Antarctica. Het wordt gekweekt in de warme gematigde streken van de wereld voor het fruit en voor de productie van wijn.

Historische aantekeningen

De Sumeriërs beschouwden deze plant al als "het gras des levens" en aanbaden een godin die bekend staat als de Godinnenwijnstok of Moederwijnstok , zelfs aangehaald in de Indiase sage van Gilgamesj: het is aan deze vrouwelijke godheid die de wijn wil mengen, dat de held zich omkeert om te vragen hoe hij de onsterfelijkheid kan overwinnen. De wijnstok werd daarom vanaf het begin van de beschaving beschouwd als een symbool van jeugd en eeuwig leven .

In de Griekse wereld werd wijn beschouwd als een geschenk van de goden en alle mythen zijn het erover eens dat ze Dionysus, de jongste onsterfelijke zoon van Zeus, de introductie van wijnbouw onder de mensen toeschrijven, zozeer zelfs dat hij de god van deze drank werd bij uitstek. In de geneeskunde raadde Hippocrates zelf wijn aan om vele ziekten te genezen en Vitis vinifera- preparaten werden gebruikt bij de behandeling van dysenterie en bij zware menstruatie, terwijl ze voor uitwendig gebruik werden gebruikt in het geval van winterhanden en spataderen.