Van het Latijnse cuprum is "Cu" de afkorting die wordt gebruikt om koper te identificeren, een chemisch element van de groep overgangsmetalen.

Het is heel gewoon in de natuur, zowel onder de mineralen als tussen de verschillende koninkrijken van dieren, planten en schimmels. In de natuur is het ook te vinden in zijn oorspronkelijke staat, dat is puur, in de vorm van een nogal kneedbaar metaal, oranjerood (juist koperkleurig).

Het is van levensbelang voor het menselijk leven en elk organisme behoudt een minimumhoeveelheid die constant moet worden bewaard om niet in tekortkomingen te komen . Voordat we alle vitale functies waarin koper verwrongen is verdiepen, gaan we eerst kijken naar voedingsmiddelen die meer bevatten in een gemakkelijk assimileerbare vorm.

Maar laten we niet vergeten dat koper altijd in sporen te vinden is en nooit in overvloedig voedsel aanwezig is als het belangrijkste element.

Voedingsmiddelen rijker aan koper

Eerst en vooral wordt runderlever vermeld: iets minder dan 100 gram van dit voer omvat de wekelijkse behoefte aan koper.

Zelfs de oesters zijn helemaal niet slecht: 100 gram levert voldoende koper op voor 3 dagen. Een plantaardig voedsel volgt, zonnebloempitten, gevolgd door andere zaden zoals amandelen, linzen, sesam, cashewnoten . Vervolgens hebben we gedroogde abrikozen en pruimen, donkere chocolade, melasse, paddenstoelen, rapen en asperges . Het vermelden waard zijn ook geitenkaas en tempeh .

Functies van koper

Koper is een essentieel element voor de samenstelling van sommige eiwitten en sommige enzymen, daarom is het onvervangbaar voor de juiste vorming van verschillende menselijke weefsels, te beginnen bij het botweefsel en eindigend met het bindweefsel.

Koper is betrokken bij de productie van rode bloedcellen, in feite een koperdeficiëntie of een genetisch probleem dat in staat is om een ​​probleem van de absorptie ervan te bepalen, ze zijn nauw verbonden met sommige vormen van anemie en ijzerdeficiëntie (moeilijkheid van absorptie).

Het is niet alleen gekoppeld aan rode bloedcellen, maar ook aan priastrines, omdat een goed kopergehalte helpt het weefsel te genezen, om het immuunsysteem te onderhouden, vooral in gevallen van infectie en ontsteking. Zowel een ernstig tekort als een opmerkelijke overmaat aan koper zijn gevaarlijk : naast 5 mg per kg ontwikkelt koper toxische eigenschappen.

Over het algemeen neemt de kopervoorraad af met de leeftijd, vooral op oudere leeftijd zou meer koper moeten worden ingehuurd.

De synergie van koper met zink

Het is echter goed om te weten dat sporenelementen, met name koper, nooit alleen werken, maar altijd in relatie staan ​​met andere minerale zouten voor de correcte uitvoering van metabole activiteiten.

We hebben al gewezen op de relatie tussen een voldoende hoeveelheid koper en de absorptie van ijzer die nodig is voor de productie van hemoglobine. Een ander element waarmee koper altijd in een harmonieuze relatie is geweest, is zink.

Statistieken vertellen ons dat dit paar elementen niet in balans is in 25% van de menselijke bevolking, vooral met de leeftijd, en dit kan leiden tot vermoeidheid, neiging tot depressie, slecht genezend vermogen, haaruitval, angst, probleem van de spijsvertering en huidproblemen, hoofdpijn, gebrek aan eetlust, geheugenverlies.

Normaal gesproken moet de verhouding tussen de twee mineralen ongeveer 10: 1 zink-koper zijn, of 10 microgram zink voor elke microgram koper . Dit percentage is te vinden in alle gezonde levensvormen in de natuur.

In de afgelopen jaren is een dieet rijk aan koper en weinig zink ten koste gegaan van een correcte synergie en het niveau van het menselijke immuunsysteem aanzienlijk gedaald.