Yoga en kinderen, die naderen

Al jaren doen verschillende nationale realiteiten hun uiterste best om Yoga aan kinderen te leren . Wat belangrijk is om te evalueren, in deze situaties, is de training van instructeurs .

Het is in feite niet genoeg om de dynamiek van de ontwikkelingsleeftijd te kennen, of aan de andere kant om gekwalificeerde yogadocenten te zijn. Het Yoga-Kinderen- mengsel is in feite een dimensie op zich .

Uitgaande van de veronderstelling dat Yoga Unie is, moet worden benadrukt dat de Unie in dit geval in verschillende tinten moet worden afgewezen.

In het specifieke geval van kinderen gaat het om het faciliteren van eenheid, groepscohesie zowel bij leerlingen als tussen studenten en leraren, om te leren dat het lichaam, gedachten en emoties niets anders zijn dan de verschillende aspecten van een enkele individualiteit.

Maar om een dergelijk begrip te verkrijgen, is het van fundamenteel belang om te vertrekken van verschillende indididualiteiten . Ieder van ons wordt geboren met een schat aan informatie die afgeleid is van het genoom in één richting en van het individuele karakter dat zich al in de baarmoeder van de moeder vormt. En hieruit kunnen we geen lessen yoga aan kinderen geven.

In onze ervaring veronderstelt de acceptatie van de beoefening van yoga net zoveel verschillende tonen, ritmes en stromen als er kinderen in de klas zijn.

dit is waarom bijvoorbeeld het vragen naar een uniformiteit van ademhaling, houdingen en mentale houding niet alleen schadelijk zou zijn op zichzelf, maar ook zeer ver van wat aan het kind zou moeten worden gegeven, dat zich bewust moet worden van "verdere" instrumenten ( bewuste ademhaling, verbeeldingskracht, controle van fysieke beweging ...) om zich in het algemeen beter te voelen, om meer holistisch en bewust elk moment van de dag te leven.

Elk kind is de houder van een aangeboren talent, dat alleen is en alleen van hem en dat door niemand anders op dezelfde manier wordt uitgedrukt. Het offeren voor homologatie, want de standaardisatie van de groep is het verst van Yoga die je je kunt voorstellen.

Een kind heeft al de projecties van zichzelf als een volwassene tot heel klein opgeschreven. Het gaat erom de kwaliteiten te herkennen en hen aan te moedigen hen bloot te leggen zonder angst voor oordelen of fouten.

Het doet er weinig toe als ze niet in staat zijn onbeweeglijkheid te oefenen in de "lijk" houding of met hun ogen meer dan 3 seconden gesloten blijven. Het maakt weinig uit of in plaats van een houding te bereiken, ze met een hoop ogen rondkijken, verbaasd, verbaasd en vol nieuwsgierigheid.

Wat echt belangrijk is in het onderwijzen van yoga aan kinderen, is door ze te observeren en hun individualiteit te vergemakkelijken, zodat het met zichzelf integreert voor de buitenwereld, zodat hij als volwassene geen constante confrontatie hoeft te beoefenen, afstand doet van zichzelf, maar eerder draagt zichzelf met veiligheid, overtuiging en respect in de samenleving.

Iedereen die zichzelf kent, kent in feite ook de 'anderen'. En het is precies vanaf dat moment dat respect voor alles wat er in de buurt is, mens, dier of plant, wordt geboren.