De alvleesklier is een van de belangrijkste klieren in het menselijk lichaam. Dit orgaan bevindt zich in het bovenste deel van de buik dwars op de maag, de milt en het eerste deel van de darm.

Het meet ongeveer 15 centimeter lang en is 2 of 3 centimeter breed .

Het kan worden onderverdeeld in 3 delen :

> Het hoofd dat in nauw contact staat met het deel van de darm dat de twaalfvingerige darm wordt genoemd.

> Het lichaam dat voor veel belangrijke bloedvaten staat die afkomstig zijn van de aorta.

> De staart die dicht bij de milt komt .

De alvleesklier heeft 2 hoofdfuncties in het menselijk lichaam die respectievelijk de exocriene functie van de pancreas en de endocriene functie van de pancreas worden genoemd.

De exocriene functie van de alvleesklier

De alvleesklier heeft de specifieke functie om te helpen bij het verteren van voedsel door specifieke stoffen af ​​te scheiden die worden gebruikt voor de vertering van voedsel.

De pancreas produceert vervolgens specifieke enzymen voor de spijsvertering en dit gebeurt in de acini van de pancreas. Op indicatieve wijze produceert de alvleesklier 1 tot 3 liter per dag aan uitscheidingen van de alvleesklier, samengesteld uit ten minste 20 verschillende enzymen, waaronder lipasen die vetten verteren, amylasen die koolhydraten en lipasen verteren, waaronder trypsine, dat proteïnen verteert.

Vervolgens worden deze enzymatische stoffen in het duodenale kanaal gegoten, die door het ductus pancreaticus gaan of ook Wirsung worden genoemd.

Dit sap van de alvleesklier voegt zich bij de afscheiding van de lever die gal wordt genoemd en komt dan aan in de twaalfvingerige darm. Op dit moment worden pancreasenzymen geactiveerd en begint het eigenlijke verteringsproces.

Het voedsel dat uit de maag is gekomen, kan daarom worden verteerd en opgesplitst in eerste elementen zoals eiwitten en aminozuren, vetten en essentiële vetzuren, zetmeel en eenvoudige suikers.

Het werk van enzymatische productie van de alvleesklier is essentieel voor de vertering van eiwitten, vetten en koolhydraten, zonder welke problemen zoals een opgeblazen gevoel, krampen, diarree, vitaminetekorten en andere problemen als gevolg van tekorten en ondervoeding kunnen optreden.

De endocriene functie van de alvleesklier

De alvleesklier heeft specifieke insulaire cellen die hormonen afscheiden voor het hele menselijk lichaam. Deze specifieke cellen die endocriene hormonen produceren, worden de Langerhans-eilanden genoemd en worden door de pancreas verspreid en bereiken meer dan 1, 5 miljoen.

De twee belangrijkste hormonen geproduceerd door de alvleesklier zijn insuline en glucagon die in de bloedbaan worden vrijgegeven om de bloedsuikerspiegel te reguleren.

Insuline komt vrij wanneer een hoge bloedsuikerspiegel in het bloed aanwezig is, terwijl glucagon wordt afgegeven als de bloedsuikerspiegel te laag is. Suiker is nodig voor de cellen van ons lichaam om de juiste energie te hebben om de verschillende cellulaire functies uit te voeren.

Insuline reguleert de aanwezigheid van circulerende suikers in het bloed vanwege het vermogen om de opname van suiker in de cellen te bevorderen. Dit leidt tot energie in de organen en cellen van het lichaam, waardoor de circulerende suiker in het bloed wordt verlaagd. Aan de andere kant heeft glucagon een tegenovergesteld effect en wordt het binnenkomen van suiker beperkt ten gunste van een grotere aanwezigheid in de bloedstroom.

Tot slot dient de pancreas voor ...

De alvleesklier is daarom een ​​klier met verborgen eigenschappen voor zowel spijsverteringsenzymen als endogene hormonen.

Deze 2 functies van de exocriene en endocriene pancreas zijn niet strikt gebonden . Hiermee wordt begrepen dat als een van de twee functies beschadigd zou zijn, de ander nog steeds geen problemen zou kunnen hebben en zijn specifieke uitscheidingsfunctie zou voortzetten.

Verder produceert de alvleesklier ook bicarbonaten die specifieke stoffen zijn voor het activeren van enzymen . Deze dienen om de juiste circulerende pH te creëren en zijn daarom nuttig voor het reguleren van de zuurgraad en fungeren als een buffer. Het zijn secundaire elementen, maar nog steeds functies van de alvleesklier.

Pancreatische activiteiten zijn essentieel voor de gezondheid van het menselijk leven, omdat het zowel spijsvertering als hormonale regulatie betreft. Eventuele problemen en storingen van de pancreas leiden tot specifieke ziekten zoals diabetes of andere disfuncties en ziekten van de lichaamsorganen.