Gloria Germani aan de telefoon heeft een serene en harmonieuze stem, een rinkelende lach. Als je met haar spreekt, voel je de passie en de vonk die de ontmoeting tussen culturen genereert. Een beetje zoals je voorstellen aan een fantastisch banket waarin twee mooie vrouwen, westerse en oosterse filosofie, samen smullen; men spreekt en wil menen, de ander geeft aan en weet hoe hij moet onthullen.
En precies daar, op dat punt waar de ontmoeting mogelijk, wenselijk en vruchtbaar is, is het onderzoek en de beweging van Paola Germani, filosoof, met een grondige kennis van zowel westerse als oosterse filosofie (Universiteit van Florence en Pisa).
Al jaren behandelt Gloria de interculturele dialoog als een bevoorrechte manier om een culturele revolutie te creëren. Hij reisde verschillende keren in India en uit deze ervaringen werd het volume geboren: Teresa van Calcutta: een mysticus tussen Oost en West. Zijn gedachten over India en Gandhi (Paoline 2003) met een voorwoord van Tiziano Terzani.
In 2009 werden Tutto è Uno (The Letters) en Tiziano Terzani uitgebracht: The Revolution Within Us, Degrowth, Fasting, Non-Violence, (Tea) de eerste en enige intellectuele biografie van de grote journalist-ontdekkingsreiziger. Ze is een activist van de Italiaanse beweging voor diepe ecologie en gelukkige ontplooiing.
Gloria is aanwezig op het Aurora Festival , wanneer ze op zaterdag 5 juli om 16.30-17.30 uur in de bibliotheek van het Conservatorium, Pienza (SI), de film presenteert "The Economy of Happiness" door Helena Norberg-Hodge, Steven Gorelick & Jhon Page .
Het Festival van Natuur en Geest, gehouden in Monticchiello en Pienza, al bij zijn derde editie, houdt nooit op ons te intrigeren en ons te verrassen; we hadden alle tekenen al van het interview dat we in 2012 hebben gedaan bij Bebetta Campeti, de maker van het festival.
Dit jaar vindt het festival plaats op 4, 5 en 6 juli en de thema's die worden aangeraakt zullen verbonden zijn met spirituele ecologie, eco-pedagogie, eco-vertelling, biodiversiteit en biodynamiek, degrowth, kruidengeneeskunde, yoga en adem, geboorte zonder trauma, verbindingen tussen het vrouwelijke en de cyclus van het leven.
Dit jaar zullen de sprekers van het Aurora Festival figuren zijn van verlichte en kostbare aanwezigheid in deze wereld zoals in het geval van de Indiase wetenschapper en milieuactivist Vandana Shiva, de Franse econoom Serge Latouche, de Zweedse sjamaan Jonathan Horwitz, Maurizio Pallante van de Beweging voor Degrowth Felice, Duccio Demetrio van de universiteit voor autobiografie.
Er zullen twee levendige en pulserende plaatsen zijn: het historische centrum van Pienza voor conferenties en debatten, de oude Podere Isabella op het platteland van Monticchiello voor praktijken, laboratoria en consultaties.
Deze keer met Gloria Germani hebben we gesproken over mogelijke veranderingen, betekenis, innerlijk onderzoek, delen en niet alleen in overeenstemming met een revolutie van een collectief karakter zoals degene die door Tiziano Terzani sterk gevraagd en gewenst is, waarop de auteur al heeft geschreven en zal terugkeren naar schrijf in de nabije toekomst.
Vertel ons iets over de film die je gaat presenteren op het Aurora-festival, "The economics of happiness" van Helena Norberg-Hodge?
Ik zal het hebben over deze film die ik in Italië verspreid, een film van een geweldige vrouw waarvan Tiziano erg enthousiast was, hij had zijn boeken gelezen en zijn avonturen op een afstand gevolgd en ik ontmoette hem dankzij de zoon van Tiziano, Folco.
We hebben het over een werkelijk buitengewone vrouw, oprichter en directeur van ISEC ( International Society for Ecology and Culture ). Een linguïst die onder haar leraren ook Noam Chomsky heeft gehad, een fantastische vrouw die vloeiend spreekt in ten minste 7 talen, waaronder die van Ladakh, het Indiase deel van Tibet dat de Chinezen niet hebben vernietigd.
Helena gaat naar die plaatsen, komt in contact met deze bevolkingsgroepen die worden gekenmerkt door een ongelooflijke ecologische zin, gecombineerd met een extreme zorg voor menselijke relaties; hij wordt een activist, een ecoloog en realiseert zich deze cinematografische "parel" gemaakt van authentieke uiterlijken verspreid over de wereld die vertrekken vanuit de frisheid van het 'kleine Tibet', een van de hoogste en meest bewoonde gebieden van de Himalaya, en de verwarring bereiken van de grote Amerikaanse metropool, triomf van een zieke globalisering. Inderdaad, ik ben erg trots om de Italiaanse editie van deze kostbare film te presenteren.
Laten we het hebben over het boek over Tiziano Terzani en de titel die verwijst naar "De revolutie in ons". Waarom is revolutie geen transformatie?
Ik wilde verwijzen naar de woorden van Titiaan zelf: het is een term die hij gebruikt en ik wilde benadrukken omdat de verandering die hij aanroept een collectieve waarde heeft, niet een individuele.
In deze zin behoudt het woord "revolutie" een belangrijke sociale nuance. Naast zijn pad met betrekking tot de ziekte, was er al zijn inzet voor de oorlogen in Afghanistan, in Irak en zijn sterke drang naar een terugkeer naar een meer natuurlijke levensstijl, naar een welzijn dat minder gebonden is aan materiële en technologische ontwikkeling. en dichter bij gezelligheid, delen, zuinige overvloed.
Tiziano Terzani bracht 3 maanden door in Zuid-India als een bescheiden leerling van Swami Dayananda, die hem verwelkomde als zijn student nadat hij zijn hemelkaart had gelezen. Denk je dat vandaag voor jongeren, voor hen die op zoek zijn, voor nieuwsgierigen, voor creatieven of voor mensen die in een andere mogelijke wereld geloven, de ervaring van een reis naar het oosten nodig is of dat je naar je eigen innerlijke bronnen kunt zoeken?
Tiziano vond dat het niet nodig was om naar India te gaan en gebruikte een effectieve metafoor: het water is altijd hetzelfde en je kunt toch drinken. Voor mij is er een behoefte om naar het oosten te gaan; Ik studeerde westerse filosofie en mijn eerste reizen naar het oosten hielpen me echt diep in contact te komen met een heel andere soort voorstelling van de wereld.
Nu heb ik 25 jaar lang de oosterse filosofie bestudeerd en zo snel als ik kan naar het oosten gereisd, heb ik nu contacten, vriendschappen.
Ik geloof dat in een tijd als deze waarin de massamedia steeds sterker zijn - ik verwijs naar de "consensusfabriek", in de woorden van Noam Chomsky - en we betalen de gevolgen van een enkele visie op de wereld, hier, precies in dit stadium een contact met het Oosten kan nuttig en stimulerend zijn, vooral voor jongeren.
Ik adviseer het ook vanuit een cultureel oogpunt; in feite bestudeert het Oosten zichzelf niet op het gebied van de scholastiek en heb ik zelf mijn graad in de filosofie behaald zonder in het minst contact te hebben met de oosterse filosofie op grond van een denkpatroon gebaseerd op een Hegeliaans model dat geen andere filosofie ziet dan de Grieken.
Lees ook het artikel over de link tussen oosterse spiritualiteit en wetenschap
Terzani wilde journalist worden om een manier van leven te vinden die logischer was. Heb je dit boek met dezelfde bedoeling geschreven? Is er een urgentie?
Dezelfde urgentie, ja, en vanwege een innerlijke behoefte van mij . Tiziano is naar de journalistiek gekomen omdat hij op zoek is naar een andere manier van leven en delen.
In '58, toen hij student was in Pisa, was het hem duidelijk dat er in het westen niets was dat hem aantrok en dat hij toen verliefd werd op het maoïsme, de taal begon te leren en te reizen.
In de journalistiek zag hij de mogelijkheid een getuige te zijn van een gezonder leven voor iedereen, van een menselijke realisatie die verder ging dan louter materie en geldelijk gewin .
Hij verliet de journalistiek een jaar voordat hij ontdekte dat hij kanker had om een reden die onafhankelijk was van de ziekte: zoals hij in zijn nieuwste boeken schrijft, door te graven in de feiten begrijpt men dat ze de waarheid verbergen, dat er iets is dat verder gaat voorbij journalistiek zelf en moderniteit, bevestiging en succes ten koste van alles.
Heb je veel met Terzani gesproken - met het idee van hem, de manier waarop hij in je ziel leeft - terwijl je dit boek aan het schrijven was?
En hoe, en ik zal u meer vertellen, we zullen opnieuw praten. Mijn andere twee boeken zullen uit hem komen. Hij verscheen ook aan mij in een droom. Ik weet niet hoe ik het je kan uitleggen, ik denk dat deze man echt een vuurtoren was en er is veel over hem gezegd maar niet genoeg, er is nog veel te vertellen.
