Zuivelproducten vergezellen vaak de vleesconsumptie en ook zij zijn een marginaal voedsel in het macrobiotische dieet.

Waarom?

Ten eerste omdat caseïne, een eiwit dat in alle zuivelproducten wordt aangetroffen, zich na opname in de bovenste darmsegmenten ophoopt en rotting ondergaat en daarom toxines produceert die de gastro-intestinale, pancreas- en galsystemen veranderen.

Zuivelproducten veroorzaken problemen in verschillende klieren en aanverwante structuren: borsten, eierstokken, baarmoeder, prostaat, nieren, schildklier, enz. Negatieve effecten treden voornamelijk op in de vorm van slijm (een ander element,

waarvan de overmatige productie die verband houdt met het verbruik van zuivelproducten) en vetophopingen, die ook cysten kunnen vormen. In de wereld lijden 50 tot 90% van de mensen aan lactose-intolerantie (melksuiker), behalve de Scandinaviërs en enkele anderen.

In melk is er een grotere hoeveelheid verzadigde vetten dan in vlees, en zelfs meer dan vleeswaren. Het volstaat om te zeggen dat wanneer je een mozzarella eet, dus om licht te blijven, je de hoeveelheid vet neemt, die we in vergelijking daarmee vinden in zes kilo kabeljauw. Maar de redenen waarom macrobiotiek het gebruik van melk en zuivelproducten niet aanbevelen, zijn gekoppeld aan een biologisch feit met impliciete, zelfs symbolische resultaten.

U kunt meer leren over de voordelen en contra-indicaties van het macrobiotische dieet

Melk is een voedsel dat de natuur heeft geprogrammeerd (in de zin van voedingssamenstelling) voor pasgeborenen van zoogdieren. Het bevat een aantal voedingsstoffen en specifieke antilichamen tegen elke soort waarvan het is geproduceerd. En de mens is het enige dier dat zich voedt met melk na het spenen, maar niet met zijn melk, maar met dat van een andere soort! Daarom bevelen macrobiotica het gebruik ervan niet aan, zelfs niet bij pasgeborenen.

Vanuit een energieoogpunt is melk bovendien een voedsel dat rijk is aan expansieve energie, energie die geschikt is voor een wezen met een snelle cellulaire ontwikkeling, dus bevat het de voedingsstoffen, hormonen en enzymen die nodig zijn om deze taak uit te voeren. . Over koemelk gesproken, we hebben het hier echter over een melk voor een levend wezen dat rond een quintal ligt.

Vanuit macrobiotisch oogpunt is het voor ons lichaam moeilijk om een ​​dergelijke energie te beheren en daarom zal het proberen het uit zijn binnenste te verwijderen, allereerst door slijm te produceren zoals eerder gezegd.