Geelzucht is een geelachtige verkleuring van de huid, het witte deel van de ogen en het tandvlees als gevolg van een opeenhoping van bilirubine .
Het is een vrij veel voorkomende aandoening bij de pasgeborene, niet alleen bij te vroeg geboren baby's; in feite heeft ongeveer 60% van de pasgeborenen zichtbare geelzucht .
Geelzucht heeft over het algemeen geen gevolgen voor de pasgeborene. Het is echter belangrijk om het onder controle te houden, omdat zeer hoge niveaus van bilirubine, indien verwaarloosd, tot hersenbeschadiging kunnen leiden.
Kenmerken van fysiologische geelzucht en pathologische geelzucht van de pasgeborene
In de meeste gevallen is geelzucht bij de pasgeborene fysiologisch en verdwijnt spontaan, dat wil zeggen zonder de noodzaak van enige therapie.
Om te praten over fysiologische geelzucht, volgens de aanbevelingen voor de behandeling van neonatale hyperbilirubinemie van de Italiaanse neonatologie maatschappij, moet aan de volgende voorwaarden worden voldaan:
- Het verschijnt na de eerste 24 uur van het leven.
- Het bereikt zijn maximale intensiteit tussen de derde en vijfde dag van het leven in de voldragen en zevende dag zuigelingen in te vroeg geboren baby's.
- Bilirubinewaarden overschrijden meestal niet 12/13 mg / dl (waarden kunnen hoger zijn in Aziatische, Latijns-Amerikaanse en Zuid-Amerikaanse populaties).
- Bilirubine neemt toe met <0, 5 mg / dl / uur.
- Het wordt niet meer gevonden na de veertiende dag van zijn leven.
Als geelzucht tijdens de eerste 24 uur van de levensduur optreedt, heeft bilirubine hogere waarden dan hierboven aangegeven en overschrijdt het 15 mg / dl; als de waarden sneller stijgen en geelzucht wordt gevonden zelfs na de veertiende dag van het leven, spreken we van pathologische geelzucht.
Oorzaken van fysiologische geelzucht bij de pasgeborene
In de eerste plaats komt geelzucht bij de pasgeborene tot uiting omdat de lever nog niet volwassen genoeg is om bilirubine op de juiste wijze te metaboliseren of omdat een verhoogde bilirubine-belasting om andere redenen optreedt; van de navelstreng, vooral als dit direct wordt gesneden, komt een zeer hoge hoeveelheid rode bloedcellen die breken en hemoglobine en vervolgens bilirubine afgeven.
Bilirubine is een geel pigment dat is afgeleid van het katabolisme van hemoglobine a.
Er zijn ook enkele factoren die het risico op geelzucht bij de pasgeborene kunnen verhogen :
- Zwangerschapsdiabetes bij de moeder en het macrosomische kind;
- Familiegeschiedenis van geelzucht;
- Premature baby;
- Gebruik van een obstetrische zuignap tijdens de bevalling;
- Exclusieve borstvoeding.
Geelzucht als gevolg van exclusieve moederlijke borstvoeding treedt meestal op na de vierde / vijfde dag van het leven, omdat moedermelk een stof kan bevatten die zorgt voor een verhoogde reabsorptie van bilirubine door de darm .
Bovendien, in sommige gevallen, eet het kind met uitsluitend borstvoeding weinig door te lijden aan een gewichtsverlies dat groter is dan het gewicht dat als fysiologisch wordt beschouwd, een aandoening die de vorming van een grotere hoeveelheid bilirubine veroorzaakt.
Het probleem verdwijnt spontaan wanneer de baby een goed tempo aanneemt en de melkproductie voldoende wordt om aan zijn voedingsbehoeften te voldoen.
Het verschijnen van geelzucht als borstvoeding is geen geldige reden om de moedermelk te verlaten, wat altijd het beste voedsel voor de baby is.
Oorzaken van pathologische geelzucht bij de pasgeborene
De pathologische geelzucht kan verschillende oorzaken hebben, de belangrijkste is vanwege de onverenigbaarheid met de Rh-factor, dwz moeder met Rh-negatief en pasgeboren met Rh-positief, of van AB0-bloedgroep, dwz moeder met bloedgroep 0 en kind met groep A of B.
De onverenigbaarheid van de Rh-factor kan worden voorkomen dankzij de specifieke antilichamen die na de eerste zwangerschap in de moeder worden geïnjecteerd en die de productie van deze antilichamen in latere zwangerschappen voorkomen. Het is een zeldzame aandoening tijdens de eerste zwangerschap.
Enkele andere, minder frequente oorzaken zijn:
- Infecties.
- Hoog aantal of andere rode bloedcelafwijkingen.
- Schildklierhormoondeficiëntie.
- Sommige genetische ziekten.
In het geval van pathologische geelzucht wordt de pasgeborene aan verschillende tests onderworpen om de oorzaak te achterhalen .
De pathologische geelzucht moet worden behandeld: meestal wordt fototherapie gebruikt, dwz de pasgeborene wordt onderworpen aan de emissie van een bepaalde blauwe lichtstraal die helpt om overtollig bilirubine sneller af te voeren.
Fototherapie wordt enkele uren per dag toegediend totdat de geelzucht verdwijnt, waarbij de ogen van de pasgeborene worden beschermd met een zwart masker, in een ziekenhuisverblijfregime.
In sommige zeer ernstige zeer ernstige gevallen is het noodzakelijk om toevlucht te nemen tot meer belangrijke therapieën, zoals bloedtransfusies.
