De bittere amandelen zijn de zaden in de schil van de vrucht van de plant Prunus amygdalus, worden armelline genoemd en zijn niets meer dan de kuilen van abrikozen .
Sommige variëteiten van abrikozenpitten zijn zoeter en eetbaar en het lijkt erop dat we eigenschappen en voordelen hebben voor de gezondheid, terwijl hoe meer de smaak van de steen bitter is, hoe meer het niet wordt aanbevolen voor voedselconsumptie, omdat het giftig is.
Zoals de naam al aangeeft, hebben deze amandelen een bittere smaak en worden ze meestal gebruikt als smaakmaker in cosmetica of in gebak voor desserts en siropen of in traditionele recepten zoals de beroemde amaretti . De bittere smaak wordt gegeven door een stof die in de zaden zit, het amygdaline.
Integendeel, zoete amandelen zijn de vruchten van de amandelboom ; het visuele verschil tussen de twee amandelzaden is een brede basis en grotere hoogte voor bittere amandelen.
Amygdalin, een schadelijke of heilzame stof?
Amygdalin is een vitamine genaamd vitamine B17 of laetrile ; deze stof is een cyanogeen glucoside dat tijdens de inname wordt afgebroken en wordt omgezet in blauwzuur.
In de praktijk is het een stof vergelijkbaar met cyanide die voor het menselijk lichaam zeer giftig is en tot ernstige schade kan leiden tot een fatale afloop met de inname van 5-10 zaden voor het kind en 50 voor de volwassene.
De dodelijke dosis blauwzuur is slechts 50 mg en cyanidevergiftiging wanneer deze milder is veroorzaakt hoofdpijn, braken, verwardheid tot verhoogde hartslag en convulsies.
Sinds de tijd van de hippocratische geneeskunde was bitter amandelwater, verkregen uit de kuilen van abrikozen en perziken, echter een gezond geneesmiddel in de oude Griekse wereld.
Tot op heden heeft enig experimenteel onderzoek antikanker-effecten geassocieerd met deze stof omdat de schadelijkheid ervan tumorgroei kan blokkeren. In 1950 stelde Ernst Krebs een hypothese op en probeerde te bewijzen dat de gezonde cellen van ons lichaam een enzym hebben dat zich tegen amygdalin kan beschermen, terwijl de kankercellen die dit enzym missen de productie van waterstofcyanide veroorzaken en dus het doden van dezelfde beschadigde cellen.
Het was Krebs die deze stof als vitamine B17 noemde, hoewel het nog niet is erkend als een essentiële stof voor biologische functies en er niet genoeg wetenschappelijke studies zijn om aan te tonen dat het ontbreken van dit enzym alleen in kankercellen voorkomt.
Het is daarom geïndiceerd voor sommige alternatieve behandelingen met een dagelijks, maar beperkt gebruik van bittere amandelen, zoals voedingsmiddelen tegen kanker.
Het risico van dergelijke behandelingen is echter hoog en ook zeer variabel van persoon tot persoon. Extreme voorzichtigheid wordt geadviseerd voor de toxiciteit van amygdalin en om DIY te vermijden om gezondheidsrisico's te vermijden .
Ontdek ook de recepten voor het bereiden van geroosterde en gekarameliseerde amandelen
Waarom schadelijke stoffen in de zaden?
De plant produceert het fruit dat moet worden gegeten, terwijl het zaad zijn afkomst vertegenwoordigt: het wil ervoor zorgen dat het zaad leeft en wordt geboren door andere zaailingen te produceren; de moederplant beschermt daarom de zaden door schadelijke stoffen in te brengen om te voorkomen dat ze door dieren worden gegeten .
De zoete en smakelijke stoffen worden in het vruchtvlees aangetroffen, zodat het wordt gegeten en het zaad, dat misschien intact in de maag overgaat, ver weg wordt getransporteerd.
De kern in feite in deze vruchten is moeilijk om het zaad te beschermen dat zal ontspruiten zodra de vrucht op de grond is gevallen of is geëvacueerd door het dier dat het heeft gegeten.
