Sos ijsberen

Klimaatverandering en dieren

Hoe meer het klimaat verandert, de dieren, de ecosystemen, de natuur lijdt en d wordt gedwongen om nieuwe vormen van overleving opnieuw uit te vinden.

Onder wolven die in de bebouwde kom aankomen, vleermuizen met uitsterven en wild zwijn in overtollige soorten, kunnen zoogdieren het beter niet vinden op de paal.

De nog steeds witte maar skeletale ijsberen hebben de rondes van milieusites en sociale netwerken gemaakt, ook door hun droevige beelden hun huidige staat, hun toestand aan de kaak te stellen.

Dingen veranderen niet, ze verbeteren ook niet, integendeel . Zoals aangekondigd door het ANSA-agentschap in februari van dit jaar, wordt de klimaatverandering zwakker en maken ijsberen steeds fragieler en hongeriger.

Het Great North Sea-ijs smelt en het grote, koude zoogdier krijgt niet langer genoeg voedsel om aan zijn enorme energiebehoeften te voldoen: we proberen alle verbindingen te begrijpen.

Nieuwe studie over beren

Het tijdschrift Science heeft onlangs een studie gepubliceerd waarin gegevens over het metabolisme van deze dieren worden verzameld. Dit is een onderzoek uitgevoerd door het team van bioloog Anthony Pagano die de situatie van ijsberen in hun habitat bewaakt.

Hier is een eerste video die het verhaal van dit werk over beren vertelt en verbluffende beelden van deze dieren onder het ijs biedt.

Via de lichaamsnok, een videocamera op het lichaam van het dier, heeft het team van onderzoekers 'geleefd' in nauw contact met ijsberen en veel van hun dagelijks gedrag geanalyseerd, anders niet op te sporen, ook gezien de extreem vijandige omgeving waarin ze wonen.

Deze meest recente studie, gerapporteerd in een verrassende documentaire, vond met name het energieverbruik van een volwassen vrouwelijke ijsbeer aan de Beaufortzee, in de Noordelijke IJszee, in verhouding tot zijn leefgebied in verschillende seizoenen.

Dit onderzoek was belangrijk voor het identificeren en onderzoeken van de nieuwe levensomstandigheden van deze beren, hoe klimaatverandering, het smelten van het ijs en daarmee de omgeving effecten op hen heeft.

IJsberen zonder energie

Zoals de studie gepubliceerd op de Universiteit van Santa Cruz in Californië, die het onderzoek leidde, onthult, vinden ijsberen het steeds moeilijker om voldoende voedsel te krijgen - in de vorm van zeehonden bijvoorbeeld - om aan hun energievraag te voldoen.

Met een zeer versnelde metabolosm, 50% hoger dan eerder werd aangenomen, zouden beren voedsel nodig hebben dat rijk is aan vet, maar ze kunnen het niet vinden, dus verliezen ze energie en worden ze steeds magerder.

Zoals Pagano zelf zei: " We hebben de achteruitgang van het overlevingspercentage van de ijsbeer, de fysieke conditie en het aantal exemplaren in de afgelopen tien jaar gedocumenteerd", zegt de onderzoeker, "deze studie identificeert de mechanismen die leiden tot de eerder genoemde achteruitgang, observeren van de huidige energiebehoeften van ijsberen en hoe vaak ze in staat zijn om zeehonden te jagen. "

Vijf van de negen beren die in het onderzoek zijn onderzocht, hebben zelfs de lichaamsgewicht verloren, wat betekent dat ze niet genoeg vetrijke zeezoogdieren hebben kunnen jagen om aan hun energiebehoeften te voldoen.

Klimaatverandering beïnvloedt beren

Het is bekend dat klimaatverandering en het smelten van ijs verwoestende effecten hebben, met name in het noordpoolgebied, waar ijsberen gedwongen worden om zelfs langere afstanden af te leggen om voedsel te krijgen.

Vooral in de Beaufortzee trekt het ijs zich terug en breekt weg van de continentale pet, zoveel beren trekken naar het noorden.

Voor deze bewegingen verbruiken de grote witte zoogdieren veel meer energie tijdens het zomerseizoen. Het zijn dus niet langer luie jagers die wachten op hun prooi om te zitten, zoals voorheen, maar ze worden roofdieren in beweging, wat hun fysiologische structuur aanzienlijk verandert.

De groep onderzoekers schatte ook dat de populatie van ijsberen rond de Beufortzee de afgelopen tien jaar met ongeveer 40% is gedaald .