Een van de moeilijkste dingen om te begrijpen voor mensen die de Buteyko-methode benaderen, is om te begrijpen waarom Buteyko altijd zei:

"Hoe minder iemand ademt, hoe meer je ademt".

Een zin die een beetje cryptisch en altijd van zeker effect is tijdens cursussen en conferenties. Maar waarom zei Buteyko dit?

Alleen de mensen met ademhalingsproblemen, bijvoorbeeld astmapatiënten, voelen in hun dagelijks leven een sterk verlangen om veel adem te halen, maar brengt hun ademhaling echt verbeteringen of maakt het de situatie nog moeilijker?

Meer ademen heeft eigenlijk geen betekenis voor het lichaam in termen van zuurstoftoevoer maar heeft in plaats daarvan een grote negatieve impact op de algemene gezondheid van de persoon als gevolg van het verlies van grote hoeveelheden koolstofdioxide, gas dat zonder een zijn adequate druk in het lichaam betekent dat ademhalingsuitwisselingen niet op zijn best kunnen plaatsvinden.

De pathologieën die verband houden met dit probleem zijn niet alleen beperkt tot astma of allergieën, maar het zijn er heel veel, zoals Buteyko in zijn experimenten aantoonde en bevestigd door het Russische ministerie van volksgezondheid, dat in 1985 de methode officieel verklaarde in de behandelprotocollen.

Het was precies vanaf de ontdekking dat "te veel ademen" eigenlijk is wat de weefsels ervan weerhoudt om goed te ademen, dat Dr. Buteyko al zijn studies heeft opgezet die hem zijn hele leven hebben vergezeld.

Deze bevinding werd zelfs meer bevestigd door de onderzoeken van Verigo en Bohr die vele jaren eerder hadden aangetoond dat de rode bloedcel (hemoglobine) zijn lading zuurstof alleen naar de cellen kan afvoeren als er voldoende druk in is (aanwezigheid). van koolstofdioxide.

We kunnen dus zeggen dat meer CO2 (koolstofdioxide) gelijk is aan meer O2 (zuurstof).

Dus alleen in aanwezigheid van voldoende kooldioxidedruk kunnen goede ademhalingsuitwisselingen plaatsvinden en de mensen die te veel ademen, helaas, met hun grote en onophoudelijke ademhaling niets anders doen dan de situatie verergeren en het werk van hun rode bloedcellen beïnvloeden.

In feite is het gemeenschappelijke denken: ik adem meer, dus breng ik meer zuurstof naar de cellen.

Dit is niet waar, omdat rode bloedcellen vaak op volle snelheid werken met hemoglobineverzadiging ("belading" van zuurstof) op 98/99%, maar hun werk niet goed doen vanwege het feit dat er niet genoeg koolstofdioxide in de cellen is om zich met zuurstof te kunnen "uitwisselen", in feite voelt zelfs een astmaticus in het moment van crisis een sterke behoefte aan adem met hetzelfde "met zuurstof gevulde" bloed.

Dit gebeurt ondanks de perfecte belasting van de rode bloedcellen die er niet in slagen de zuurstof naar de cellen af ​​te voeren, waardoor ze een gevoel van kortademigheid ervaren.

Om deze reden is het nutteloos om meer te ademen om te proberen meer zuurstof te "laden", onze rode bloedcellen zijn "altijd" goed geladen, het probleem komt later, wanneer deze lading wordt gelost!

Om een ​​goed voorbeeld te geven, kunnen we het volgende vragen:

Kan een vol glas meer worden gevuld?

In plaats daarvan moeten we ons zorgen maken waarom we grote hoeveelheden kooldioxide verliezen als een belangrijke "onderhandelingschip" om kostbare zuurstof uit het bloed te halen.

Het echte probleem is daar!

We moeten proberen onze ademhaling te herstellen door goed te leren ademen door ons lichaam te beschermen tegen onnodige verliezen aan koolstofdioxide.

Laten we vergeten wat ons op school op dwaze toon werd aangeboden en niet alleen dat er meer koolstofdioxide kon worden "weggegooid" dan koolstofdioxide slechts een gif was om snel van de hand te doen, onthoud de waarschuwingen om geen planten in te zetten slaapkamer ect ect ....

Hoeveel onzin zijn er gezegd en hoeveel worden er gezegd over kooldioxide.

Denkt u dat in een organisme met 120 maal meer koolstofdioxide dan zuurstof dit aandeel een "vergiftigd" organisme aanduidt?

We zijn op een perfecte manier gecreëerd met een perfecte balans en we moeten "proberen te leven" op een perfecte manier, met inachtneming van bepaalde evenwichten die, als ze zijn gemaakt, zeker zinvol zijn.

Maar waarom verliezen we dan zoveel koolstofdioxide?

Alles gebeurt omdat hyperventilatie (teveel ademhalen) een mechanisme van verlies van dit belangrijke gas veroorzaakt, verlies door processen toe te schrijven aan de eenvoudige wetten van gasdynamica die een gas (in dit geval CO2) gemakkelijk en snel verspreiden van de ene context (het organisme) naar de andere (buiten) wanneer er een sterk drukverschil is tussen de twee contexten.

Hoewel kooldioxide in het lichaam een ​​druk van ongeveer 6% aan de buitenkant in de lucht heeft, wordt dit zelfs drastisch teruggebracht tot 0, 03%.

Men kan gemakkelijk begrijpen hoe hyperventilerend (te veel ademhalend) dit gas de neiging heeft gemakkelijk te "ontsnappen" uit het kleine "menselijk lichaam" -systeem om zich te verspreiden in het grote immense systeem van uitwendige lucht.

Het is hetzelfde principe dat een sterke wind veroorzaakt wanneer een massa warme lucht een massa koude lucht ontmoet.

Hete lucht stroomt met snelheid naar de kou om de drukken, in dit geval de temperaturen, tegen te gaan.

Kan een klein systeem (organisme) concurreren met een groot systeem (de buitenkant)?

Zeker niet.

Maar het is niet een kwestie van concurreren, maar alleen van het bevoordelen van de "juiste" uitwisselingen door het aangewezen orgaan om dat te doen, namelijk de neus en niet de mond!

Astmatici in feite altijd ademen met hun mond zowel dag en nacht en dit is hun echte probleem!

Om te begrijpen hoe verschillend ademhalen van neus en mond is, kun je een eenvoudige test doen door in de buurt van een spiegel te gaan en te ademen met je neus en dan je mond, de verschillen in de condensatie van de adem zullen je lang vertellen wat het orgel is dat maakt dat je minder goed ademt.

De neus is in feite het enige echte orgaan dat wordt gebruikt voor ventilatie, de mond kan het doen, maar alleen in bepaalde precieze situaties.

Als u echter gewend bent om met uw mond te ademen of als u zich realiseert dat door stress of iets anders dat u hyperventileert, er niets verloren gaat, in feite dankzij de Buteyko ademreconditioneringsoefeningen kunt u hun effecten (ziektes) en je kunt een goede ademhaling vinden die ervoor zorgt dat je nooit gezondheidsproblemen hebt.

De oefeningen die door de methode worden voorgesteld, zijn in essentie in drie soorten.

EHBO-oefeningen : in staat om noodsituaties, spastische aanvallen ect te weerstaan.

Genezing Oefeningen : dat met hun reguliere ontwikkeling ze gevoelige pathologieën behandelen.

Onderhoudsoefeningen : deze worden gebruikt om de algemene gezondheidstoestand te handhaven.

Er zijn oefeningen voor volwassenen en specifieke voor kinderen om alle situaties van de jongste kinderen tot ouderen te kunnen behandelen.

Een eenvoudige methode, natuurlijk voor iedereen, maar die mensen nodig heeft die echt willen 'helen' en zich vervolgens committeren aan het doen van de oefeningen.

Carlo Carlesi