Het is niet echt zeldzaam dat degenen die vechtsport benaderen, mensen zijn die hebben geleden onder misbruik, slecht beheerde aanvallen en die zijn geroepen om defensief te blijven, vaak in een familie of andere sociale context.
Natuurlijk is dit helemaal geen regel, maar in het algemeen hebben veel scholen en instituten geen echt opleidingsprogramma voor de gevoelens, als er niets relevanters zou zijn, als de emoties van de echte motoren.
Laten we samen kijken in welke gevallen de woede doordringt in de sportschool en het risico loopt uit de hand te lopen.
Woede in vechtsporten
In welke gevallen kan boosheid invloed hebben op degenen die werken of naar een sportschool gaan? Welke zijn de meest geprefereerde onderwerpen? Hoe dit gevoel in zichzelf en in anderen te herkennen? Laten we eens kijken welke de meest voorkomende gevallen zijn en welke onderwerpen het vaakst in twijfel worden getrokken:
de leraar
Het is een feit, een onweerlegbare realiteit. Degenen die jarenlang een discipline beoefenen, ontwikkelen een sterk gevoel van discipline dat, als het niet wordt ondersteund door een enorme drang naar voortdurende zelfobservatie, het riskeert om van hartstocht een explosieve lading van egocentrisme en onuitgesproken woede te maken.
We zien vaak vrouwelijke en mannelijke trainers die teruggeworpen zijn in de vechtkunsten problematische onopgeloste met ouders of familieleden of echtgenoten.
Een meester of leraar in krijgskunst zijn, vereist constante toewijding en een zuivere roeping tot meesterschap . Herken degenen die lesgeven omdat ze worden beschuldigd van een echte passie en wantrouwig zijn door diegenen die altijd impasserend zijn en het antwoord klaar hebben voor elk bedrijf.
Vertrouw op je intuïties, maar probeer niet je eigen leraar psychoanalytisch te houden . Ontdek rustig hoe het zich verhoudt tot het langzaamst in leren en oordeel niet, observeer en voel gewoon in het hart.
Fantastische student
Als er in de groep een of een beoefenaar is die de leraar of leraar voor een langere tijd heeft gevolgd, kan het gebeuren dat er egoverstoringen zijn, jaloezie, een gevoel van superioriteit, een verlangen om uit te blinken en te demonstreren.
Houd je eenheid en dwing jezelf nergens toe . Reageer niet op provocaties en neem deze ontmoeting als een kans om je mechanica te verkennen.
Natuurlijk is het niet eenvoudig om elke keer les te geven als je met vergelijkbare mensen omgaat, maar probeer je alleen te concentreren op de kwaliteit van je beweging. En wanneer het sarcasme dat de woede maskeert echt ondragelijk wordt, leer jezelf te verdedigen en verslag uit te brengen aan de verantwoordelijken.
Vechtsporten: kennen en moduleren van kracht
je
Je voelt je altijd misplaatst, je kijkt naar alles en je bekritiseert, je voert krijgstoepassingen uit met te veel kracht of impetuositeit. Je geest is altijd ergens anders tijdens de oefeningen, eet snel maaltijden voor de training, stel voor - inderdaad orders - altijd aan anderen hoe het moet en met een bepaalde aandrang.
Hier, als ten minste twee van deze modaliteiten meer voorkomen dan normaal, ben je waarschijnlijk een persoon vol woede die de vechtkunst misbruikt om anderen lastig te vallen door je meer verlaten en ellendig te voelen. Begin helemaal opnieuw. Kijk in de spiegel en adem in.
Vergeet niet dat elke stap heilig is, maar de bewegingen op de mat zijn bijna onschendbaar en in de sportschool begrijp je veel over hoe iemand zich gedraagt, zelfs in het leven.
Het kan nuttig zijn om een aantal aanvullende bio-energetische sessies te doen om in de sportschool te werken en te integreren met een begin van het beoefenen van meditatie. Het kan ook voordelig zijn om te praten met de persoon die de cursus leidt : het openen van het hart is de beste manier om de schouders vrij te maken en echt lief te hebben.
Ten slotte is het de moeite waard om een verduidelijking te geven: voor veel personages die gemakkelijk kunnen wenen, zijn vechtsporten onmisbaar. Discipline leidt geest en lichaam op en houdt het instinctieve centrum op een afstand, men geeft niet toe aan een onweerlegbare woede maar transformeert het, zoals echte alchemisten, zoals echte kunstenaars.
En deze verduidelijking wordt gevolgd door nog een: we zijn wezens die geëvolueerd zijn door praktijken van zelfbewustzijn en verstandig gebruik van het woord . Geen krijgsbeweging kan ooit een vergelijking, een echte, oprechte dialoog vervangen.
