In 2015 werd ter gelegenheid van de 70e verjaardag van de oprichting van de Verenigde Naties, in overeenstemming met soortgelijke recente initiatieven van de Wereldgezondheidsorganisatie, het globale interventieplan 2016-2030 voor de seksuele en reproductieve gezondheid van vrouwen en adolescenten gepresenteerd.

De overlapping van deze voorstellen en herhalingen, zeker niet toevallig, geeft aan dat de aandacht voor dit thema een volledig bewustzijn lijkt te hebben bereikt, een uitnodiging aan exploitanten van verschillende gebieden en competenties, evenals aan politici, om in te grijpen in een strategisch thema.

Het verzorgen van de reproductieve en seksuele preventie en gezondheid van vrouwen en adolescenten is in feite een investering in de toekomst, in de letterlijke zin dat de nieuwe generaties doorgaan en voortvloeien uit de huidige vrouwelijke.

In de context van deze programma's werd in de adolescente leeftijdsgroep speciale nadruk gelegd, in veel opzichten ten onrechte minder op de aandacht. Als er reproductieve interventies voor de eerste en algemene bescherming voor de laatste zijn ontwikkeld voor volwassen vrouwen en meisjes, zijn deze vaak beperkt en beperkt voor adolescenten.

Vandaag de dag, in het licht van een wereldwijde demografische structuur waarin het bereik van adolescenten, van 12 tot 18 jaar (maar sommige classificaties plaatsen de uitersten van de adolescentie op 10 en 19 jaar), omvat een zeer grote hoeveelheid bevolking - ongeveer een miljard en een half mensen - interventie- en preventie-initiatieven moeten minderwaardig worden geacht dan de behoeften.

De eerste fout bestond erin deze demografische band te fragmenteren in "bijna kleine meisjes" en in "bijna volwassenen", waarbij niet alleen de kenmerken van deze individuele evolutiefase werden genegeerd, maar ook de geografische en culturele verschillen werden onderschat.

In sommige gebieden wordt een veertienjarig meisje geclassificeerd als een kind en als zodanig behandeld, in andere gebieden wordt zij als een vrouw beschouwd en heeft zij waarschijnlijk al een zwangerschap gehad.

Het eerste te verwerven bewustzijn zou dat van de specificiteit van de vitale periode van de adolescentie moeten zijn, met de typische anatomische, psychologische en sociale transformaties en de relatieve instabiliteiten, gevoeligheden en contradicties, allemaal voorbode van mogelijke risico's.

Om een ​​concreet idee te geven, volgens VN-gegevens, in ontwikkelingslanden, trouwt één op de drie vóór haar achttiende, waardoor gezondheid, onderwijs en toekomstperspectieven in gevaar komen.

Vroege zwangerschappen worden geassocieerd met tienerzwangerschappen, met alles wat dit met zich meebrengt in gezondheidstermen en daarbuiten. Bijna de helft van alle seksueel misbruik wordt gepleegd op meisjes onder de 16 jaar . Net zoals meisjes en adolescenten onderworpen worden aan genitale verminking en het grootste risico lopen om HIV / AIDS of andere seksueel overdraagbare aandoeningen op te lopen.

Het tweede te verwerven bewustzijn is dat het negeren van de potentiële risico's voor zo'n grote bevolking zeer hoge kosten heeft, zowel menselijk als economisch. Het verminderen van de risico's omvat acties van preventie, informatie, educatie, waarvan de kosten in feite aanzienlijk lager zijn dan die van levens in wanorde, van zieke mensen die moeten worden behandeld, van toekomstige volwassen vrouwen die gevaar lopen.

Om de risico's niet te negeren, moeten we natuurlijk de realiteit observeren en ingrijpen, niet doen alsof we niet zien of weten in de naam van vermeende culturele of religieuze rechtvaardigingen.

Zelfs met de diversificatie van leeftijd en plaats, zijn er de thema's geweld, seksualiteit, anticonceptie, zwangerschappen die, misschien oncomfortabel voor sommigen, niet om die reden uit de echte wereld verdwijnen. De inspanning om gerichte interventies uit te voeren, die respectvol zijn voor adolescentiekarakteristieken en die de behoeften van een veranderende wereld opvangen, zou iedereen moeten betrekken, zonder onthoudingen of schijnheilige "onthoudingen". In dit opzicht vormt het voortbestaan ​​en de heropleving van sociale en zelfs sanitaire visies die ondergeschikt zijn aan de verschillende religies, zeker een obstakel dat in sommige delen van de wereld relevant is.

Een derde te verwerven bewustzijn, meer gebonden aan het sociale en culturele systeem, is de noodzaak om niet te denken dat adolescenten bijna alleen bestaan ​​voor reclamecampagnes en voor consumptie (in rijke landen), soms vooroordelen door politieke bewegingen of geëxploiteerd voor de werk of oorlog (vooral in arme landen) maar nog steeds slecht gerespecteerd door beiden.

Niet alleen dat, adolescenten zijn ook subject-objecten van sociale en juridische normen die niet vaak tegenstrijdig zijn, in sommige gevallen worden ze gelijkgesteld met volwassenen in anderen, ze hebben geen autonomie.

De gedragsfluïditeit en de snelheid van transformatie van mensen in die leeftijdsfase is bekend, de afwezigheid van duidelijke overgangsfasen ("de overgangsriten" van het antropologische geheugen) in veel samenlevingen maakt de grenzen nog vager en de regels benaderen, met name met betrekking tot voortplanting en seksualiteit.

Aandacht voor de kwestie van seksuele en reproductieve gezondheid betreft niet alleen de seksuele sfeer in strikte zin, maar verwijst ook naar het bredere thema van gezondheidseducatie.

Opvoeding tot seksualiteit betekent in de eerste plaats het doorgeven en verwerven van wetenschappelijke kennis die helpt om gedrag te vermijden dat mogelijk infecties, ziektes of ongewenste zwangerschappen kan veroorzaken en een levensstijl aanmoedigt op basis van de bescherming van de gezondheid.

Ten tweede betekent het vooral dat mensen worden voorgelicht over de "verantwoordelijkheid" voor hun seksuele gedrag, door de kennis van de risico's die ze nemen, naar een goede relatie met zichzelf en naar een actieve en bewuste rol in de uitdrukking van hun seksualiteit.

Mensen hebben het recht om een ​​bewust, veilig en bevredigend seksleven te leiden .

Om dit te doen, is het noodzakelijk dat zij worden geïnformeerd, toegang hebben tot veilige anticonceptiemethoden, adequate gezondheidsdiensten en gespecialiseerde ondersteuning. Vooral tijdens de adolescentie, een fundamenteel moment in de ontwikkeling van de persoonlijkheid van het individu en zijn concept van gezondheid, de benadering van een "goede" opleiding en de ontmoeting met adequate socio-gezondheidsstructuren, kunnen sommige van de belangrijkste problemen die kenmerkend zijn voor deze leeftijdsgroep (eet- en seksuele aandoeningen).

In zowel ontwikkelde als ontwikkelingslanden, waar de toegang tot onderwijs helaas beperkt is, met name voor meisjes, zou seksuele voorlichting een fundamenteel onderdeel moeten worden van het algemene onderwijstraject. Het bieden van seksuele en reproductieve educatie betekent meer preventie en welzijn voor iedereen.

Er is een nauwe relatie tussen deze twee kwesties, bijvoorbeeld dat een vroege zwangerschap het onderwijs kan onderbreken (een fenomeen dat bijzonder relevant is in ontwikkelingslanden, waar voortijdig schoolverlaten en analfabetisme afschrikwekkende aantallen hebben) en bijgevolg aanzienlijk verminderen mogelijkheid van vrouwelijke economische autonomie door gebrek aan toegang tot de arbeidsmarkt waar mogelijk, terwijl behandelingskosten voor seksuele en reproductieve problemen individuele en familiale armoede verergeren.

Sterker nog, de bevordering van seksuele en reproductieve gezondheid heeft een positief effect op het leven van de hele gemeenschap en zou onvermijdelijk moeten beginnen tijdens de adolescentie. Voorlichting van adolescenten betekent ook het voorkomen van ziekte (van henzelf en die van hun kinderen), vaak vanwege een gebrek aan kennis van gemeenschappelijke hygiënevoorschriften; het betekent het voorkomen van gendergerelateerd geweld en het voorzien in adequate informatiehulpmiddelen voor vrouwen en mannen.