De knollen en de wortels zijn, vanuit het oogpunt van de voeding, delen van de planten die zeer interessant zijn om te overwegen.

We weten dat sommige planten, al heel lang door mensen gekweekt, het speciale kenmerk hebben van het verzamelen in de knol (soms in de wortelstok) van gezwollen, bepaalde voedingsstoffen zoals een afzetting, een voorraad.

Deze opeenhoping van stoffen (meestal koolhydraten ) heeft als functie het ondersteunen van de plant tijdens de koude seizoenen.

Om deze reden zijn de knollen en wortels heel belangrijk geworden, we zouden onvervangbaar kunnen zeggen, in de wereldvoedselwereld.

Maar niet alle eetbare knollen en wortels zijn precies hetzelfde en hebben niet allemaal dezelfde kenmerken .

Verschillende knollen en wortels bieden verschillende voedingselementen, en verschillende knollen en wortels vereisen verschillende behandelingen in de keuken voordat ze in gerechten op tafel gaan.

Meer informatie De voordelen van macrobiotische gerechten >>

aardappel

De aardappel is ongetwijfeld de bekendste en meest verspreide knol ter wereld. Rijk, smakelijk, veelzijdig, aanpasbaar aan verschillende ecosystemen. We weten allemaal hoe we aardappelen moeten koken toch? Gebakken, gekookt, gestoofd, geroosterd, gebakken ... is daar nog iets anders over te zeggen?

Misschien wel: het belang van de schil . Wanneer de aardappelen van biologische oorsprong zijn, moeten we nadenken over het eten van de schil. Maar laten we beginnen met het koken.

Of je nu de intentie hebt om de schil te eten, als het gaat om het koken van de aardappelen, is het altijd goed om het met de schil te doen en het alleen aan het einde te verwijderen. Als je de aardappelen pelt voordat je ze kookt, wordt het percentage voedingsstoffen dat verloren gaat alleen maar groter. . Maar laten we verder gaan met het eten van de schil.

De schil, wanneer de aardappel rijp is op het juiste punt en geen groene nuances heeft, of hints van ontkieming, kun je heel goed eten na een goede reiniging, misschien met een borstel met harde haren.

Dit zal handig zijn om veel voedingsstoffen geconcentreerd in de schil te behouden, uitstekend om te eten, vooral als de aardappelen worden geroosterd.

Twee woorden over yam en taro

Yam en taro zijn nog steeds niet wijdverspreid in ons land, maar voor de ontdekkingsreizigers van smaak zal het niet moeilijk zijn om ze in een of andere exotische markt te vinden om ze in de keuken te testen.

Het zijn uitstekende voedingsmiddelen zowel vanuit een nutritioneel als een gastronomisch oogpunt, maar er is iets dat je moet weten.

Wanneer we te maken hebben met taro en yam, is het essentieel dat ze tot in de perfectie bereid worden : bij benadering koken is vaak duur, niets gevaarlijks maar degenen die deze ervaring meemaken, vergeten het zeker niet gemakkelijk: door giftige stoffen zoals dioscorine, diosegenine en sommige triterpenen, zal er het verschrikkelijke gevoel zijn dat je een handvol gloeiend hete glazen hebt ingeslikt die minstens een kwartier niet omhoog of omlaag gaan. Kortom niets aan te bevelen.

Wortel en daikon

Laten we verder gaan met de wortel en daikon, de lange witte radijs van Aziatische oorsprong. Beide wortels zijn uitstekend rauw, in tegenstelling tot wat tot nu toe is beschreven.

De wortel is, zoals bekend, zeer rijk aan vitamine A, het is erg zoet en ook ideaal voor kinderen: rauw, gekookt, gestoomd, gebakken, in puree, in sap, in een ratatouille. Daikon, dat ook goed is om rauw te eten (als het zoet is), leent zich niet goed om te worden gekookt en gestoomd, maar geeft zijn beste resultaat in soepen .

Zoete aardappel of batata

De batata, ook wel bekend als zoete aardappel, is een zeer interessante plant, te ontdekken vanwege de vele eigenschappen en vanwege de veelzijdigheid in de keuken. Het groeit goed bij ons en de bladeren kunnen gemakkelijk worden gegeten.

Maar laten we naar de knol gaan: vergelijkbaar met de aardappel, kan de batata worden gekookt op alle manieren waarop de aardappel wordt gekookt, maar met een verschil niet alleen: het kan ook rauw worden gegeten, zelfs zonder overdrijven in de doses .

Het eten van de rauwe batata betekent dat je kunt profiteren van een mijn van minerale zouten, vitaminen en koolhydraten, het is rijk aan voedingsvezels, heeft een zeer hoog gehalte aan vitamine A en een goed niveau aan B-vitamines, enzymen in hoeveelheid en tal van secundaire metabolieten die interessant zijn voor de preventie van lever- en mondholtekanker .

Zoals gezegd, moet het rauw worden geconsumeerd, omdat het ook enzymen bevat die de eiwitabsorptie remmen als ze in grote hoeveelheden worden ingenomen.