Stilte, compleet gebrek aan geluiden of geluiden, stemmen en dergelijke. Stilte is ook een antwoord dat ontbreekt.
Om goed naar het woord van het woord "silencing" te kijken, vinden we: "Stem van techniek en bureaucratie om een batterij, een sterke vijand en dergelijke de mond te snoeren of zelfs de mond te snoeren." (Dal DELI, het Italiaanse Etymologisch Woordenboek van Manlio Cortelazzo en Paolo Zolli, Zanichelli).
Laten we die "sterke vijand" noemen en zien of het iets kan zijn dat niet van buiten komt maar dat erin leeft.
Kom dichter bij innerlijke stilte
We concentreren ons nu niet op de buitenkant, omdat we onszelf naderen om onszelf te kennen en naar ons geweten te bewegen, ons niet meer aan de aanvallen blootstellen of we ze meer onmiddellijk herkennen.
Dus, zeiden we, de vijand kon binnen zijn . Echt waar? Maar waarbinnen, in de geest? En waar is de geest, heeft het een plaats of loopt het voortdurend rond in het lichaam? De vijand kan snel bewegen, nabootsen; je kon hem vinden door barricades, loopgraven te doen, in de rij te staan achter wat je van hem vindt, hij, zij, hen.
Maar leidt deze onophoudelijke productie van gedachten tot de kalme binnenzee, tot stilte? De vraag is retorisch, maar het antwoord dat we proberen te geven kan nuttig zijn, omdat voor ieder van ons deze toestand anders is.
Wat we bedoelen met innerlijke stilte lijkt veel op een kern van energie waaruit een actie perfect aansluit bij de intentie springt. Het beeld van de boog en de pijl, om elkaar te begrijpen. Als je de ene sociale avond na de andere opstapelt, als je merkt dat je alleen in de uitingen van de beelden staat die mensen van je hebben (die je ze tot nu toe hebt gegeven, om preciezer te zijn), is het misschien tijd om je terug te trekken.
In veel boeken van die grote man die Jiddu Krishnamurti was, een staatloze filosoof van Indiase afkomst, kun je iets lezen om dichter bij de diepe betekenis van innerlijke stilte te komen.
Vanzelfsprekend gaat het altijd om boeken, de directe ervaring is iets anders. Maar in de woorden van degenen die het hebben meegemaakt, kunnen we een waarheid vinden: stilte onthult. De geest gaat altijd waar de orde ontbreekt, het gaat naar de problemen, de projecties.
Maar er is een mogelijkheid dat deze beweging van de geest vrede maakt met het ritme van het hart en dit gebeurt in stilte. De aard van de staat waar we het over hebben komt overeen met volledige vrijheid van pijn en verlangen. Pijn en verlangen komen naar voren. Je kunt kijken of je kunt besluiten weg te rennen en naar een nog sterkere, duidelijkere, duidelijkere innerlijke wanorde toe te gaan. Maar op de lange termijn komt dit neer op het verachten van het leven.
Deze trend resoneert in verschillende delen van de wereld; in New York, waar nieuwe en hongerige trends aankomen, is er een restaurant waar je in absolute stilte kunt eten. Onnodig te zeggen dat de gewoonte om te blijven bij wat je eet teruggaat tot de tijd en niet een trendy restaurant is dat het inwijdt.
Enkele tips om een innerlijke discipline te ontwikkelen
Kleine praktische oefening over innerlijke stilte
Drie richtlijnen om een klein experiment over innerlijke stilte te starten:
- Blijf binnen veel. Zoek naar een ruimte waar je niet gestoord zult worden en leg de echte wapens van dit tijdperk neer, dat zijn mobiele telefoons en tablets.
- Houd je adem met het natuurlijke ritme.
- Je merkt het als de kaak ontspannen is door de mond te openen, los te laten; Het is erg belangrijk dat dit deel van het lichaam ontspannen is.
Nou, je kunt duiken. Deze stilte is geen straf, maar een bron, een hulpbron . Een hulpmiddel voor de innerlijke lach, die niet de glimlach is van degenen die hun tanden laten zien met een geforceerde lach of woorden van omstandigheid; het is de glimlach om te weten wie je bent of op zijn minst langs de weg te zijn om erachter te komen. Er is niets dat er echt meer toe doet.
Wanneer je op weg bent om deze kostbare stilte met je ogen gesloten te verlaten, kun je een geluid loslaten, het eerste dat komt. En probeer te voelen op welke manier het vorm krijgt.
Observeer of het principe begint bij de sleutelbeenderen, de schouders, de buikstreek, de schedel, de neus en de keel. Als het gebied eenmaal is geïdentificeerd, is het experiment voorbij, kan het geluid worden herhaald, maar probeer het geen andere oorsprong te geven. Van waar hij begon was het geweldig.
In de dagen dat dit gebeurt, is dit eerste experiment nog steeds de moeite waard om het geluid op natuurlijke wijze te starten. Dan, na verloop van tijd, aan het einde van meditatie en de zoektocht naar innerlijke stilte, zul je in staat zijn om te zoeken naar een geluid om te beginnen vanuit een deel van het lichaam dat je kiest.
Je zult zien dat de woorden worden gerehabiliteerd, zowel die je hoort als die je uitspreekt. Je zult in dit stadium erg gevoelig zijn. Zorg voor je luisteren en je hart.
