Kinderen kunnen, net als volwassenen, last hebben van angst . Angst bij kinderen kan verschillende oorzaken en verschillende vormen hebben, de meest voorkomende zijn verlatingsangst, schoolangst of verwant zijn met andere contexten, bijvoorbeeld sportactiviteiten, die hen onderwerpen aan een soort van "angstgevoelens" ", En angst als gevolg van relatieproblemen met leeftijdgenoten of volwassenen.

Wanneer kunnen we echt praten over angst bij kinderen?

Angst is een normale gewaarwording, zowel bij volwassenen als bij kinderen, en moet worden onderscheiden van angst. De volwassene heeft daarom de moeilijke taak om het psychologische welzijn van het kind te controleren, te proberen te interpreteren, te begrijpen, onderscheid te maken tussen normale angsten en echte en juiste angsten .

Een driejarige die bang is voor monsters, zal hoogstwaarschijnlijk een normale ontwikkelingsfase doormaken; een tienjarige jongen die 's morgens, voordat hij naar school gaat, systematisch klaagt over buikpijn of hoofdpijn, zal in de plaats waarschijnlijk een periode van echte angst doormaken.

Schoolangst bij het kind

Schoolangst is een van de meest voorkomende bij kinderen. De redenen en de duur van de ziekte kunnen verschillen. Er zijn kinderen die de eerste dagen alleen met angst naar school gaan en anderen die het hele schooljaar met zich meedragen.

Soms wordt schoolangst veroorzaakt door een slechte relatie met sommige leraren of met sommige klasgenoten, maar het kan ook te wijten zijn aan een intern ongemak van het kind, dat zich onzeker voelt of zich erg ontregeld voelt van het gezin.

Wat de oorzaak ook is, de ouder heeft de taak om deze angst te volgen, de redenen te interpreteren en zijn steun aan het kind te bieden, om hem te helpen de scholastieke ervaring goed te doorstaan. Bedreigingen en verwijten hebben geen zin, ze zijn zelfs contraproductief; het eerste wat je moet doen is proberen de reden voor de angst te begrijpen en dienovereenkomstig te handelen om het kind te helpen het te overwinnen .

Als we ons bijvoorbeeld realiseren dat de angst van het kind te wijten is aan situaties die zich binnen de school voordoen, gaan we een leraar of de manager confronteren om samen te begrijpen hoe het probleem moet worden aangepakt.

De school, na het gezin, is de belangrijkste context voor de cognitieve en gedragsontwikkeling van het kind en de dialoog tussen school en familie moet constant zijn. Als het kind om andere redenen angstig is, bijvoorbeeld een verlatingsangst of vanwege een gevoel van onveiligheid, is het beste wat we als ouders kunnen doen om naast hem te staan, hem al onze genegenheid tonen en proberen hem te helpen de gevoel van eigenwaarde.

Afscheidingsangst bij het kind

Scheiding van ouders is een van de moeilijkste uitdagingen voor een kind. Een treffend voorbeeld is wat er voor de school gebeurt, vooral op de kleuterschool en vooral in het eerste jaar, wanneer je kinderen kunt observeren met wanhopig huilen die niet willen ontsnappen aan hun ouder.

Een beetje verlatingsangst is normaal, vooral in de eerste dagen van de school en vooral bij jongere kinderen, maar er moet op worden gelet dat het op de juiste manier wordt behandeld, om te voorkomen dat het evolueert naar een echte angststoornis. Wat kunnen we doen? Het is bijvoorbeeld essentieel om sereen te zijn, omdat een moeder of vader die bezorgd is op het moment van plaatsing, de angsten van het kind verder voedt.

Het is ook belangrijk hoe we ons thuis gedragen en hoe we ons in het algemeen verhouden tot het kind : knuffelen, geruststellende rituelen creëren, een paar momenten uit elkaar halen om samen te zijn en ze onze liefde en aandacht laten voelen .

De affectie en steun van een ouder zijn magische wapens en kunnen wonderen verrichten tegen angst bij kinderen.