Zelfs liefhebbers van zaden en noten hebben nauwelijks gehoord van Molukse noten . Dit zijn de zaden van een boom van de Euforbiaceae-familie, Aleurites moluccanus, die, zoals de naam zegt, afkomstig is van de Molukken, een groep Indonesische eilanden gelegen tussen het eiland Sulawesi en Nieuw-Guinea.

Tegenwoordig wordt het in veel delen van de wereld geplant om olie uit zijn noten te halen, ook wel kukui-olie genoemd, beschouwd als een uitstekend verzachtend middel en aanwezig als basis voor vele schoonheidsproducten voor de huid.

Het is ook geïndiceerd om het haar te beschermen en te versterken en om de huid van kinderen te beschermen en te voeden . In het Engels worden deze noten candlenut of kaarsnoten genoemd, omdat ze zo rijk aan olie zijn dat ze ontvlambaar zijn en een tijdje dienst doen als kaarsen of kaarsen.

De walnoot van de Molukken

De vrucht van de Molukse walnotenboom is bolvormig, van 4 tot 6 centimeter in diameter, met een bijzonder harde schaal, met kleuren variërend van groen tot bruin. In de schaal vinden we een beetje witachtige, niet-eetbare pulp, en verborgen door de pulp vinden we een walnoot, die van 1 tot 3 zaden kan bevatten.

De zaden zijn witachtig of crèmekleurig, wat doet denken aan kastanjepulp, met een witachtige en poederachtige patina eromheen. Kikkererwten kunnen op zicht worden gezien De lokale consumptie is gericht op de Indonesische eilanden, Maleisië, de Filippijnen en de eilanden in de Stille Oceaan tot aan Hawaï . De smaak doet denken aan zonnebloempitten, hoewel het meer persistent en zacht is.

Wat vinden we in de Molukse noten?

Net als veel andere soorten noten en zaden, Molukse noten brengen veel calorieën en onverzadigde vetten, maar ze zijn ook rijk aan eiwitten en minerale zouten, vooral fosfor, kalium en magnesium, maar we vinden het ook in het algemeen moeilijker om oligoelementen te vinden in verschillende voedingsmiddelen: in feite zijn er koper, zink en andere metalen .

Wat vitamines betreft, worden Molukse noten beschouwd als een goede bron van B-vitamines . De consumptie van Molukse noten brengt de darmactiviteit weer in evenwicht : als het aan de ene kant in staat is om diarree tegen te gaan, werkt het anderzijds als een laxeermiddel in het geval van obstipatie.

Het gebruik dat door lokale bevolking wordt gemaakt om sommige vormen van candidiasis en artritis te bestrijden, wordt ook gemeld. De noten van de Molukken hebben, dankzij de rijkdom aan oliën, antibacteriële eigenschappen .

Molucche-noten in recepten

Hoewel niet zo zoet als andere soorten noten, misschien meer aangenaam voor het gehemelte, zijn de Molukse noten een ingrediënt van sommige Aziatische en vreedzame keukens .

Behalve dat ze gedroogd worden, worden ze geroosterd of geroosterd en gezouten, zoals het geval is voor cashewnoten en pinda's, of ze worden omgezet in een romige saus, zoals wordt gedaan met sesamzaadjes of pinda's, vooral in de Javaanse of Hawaiiaanse keuken : de inamona of walnootroom van de Molukken is in feite een veel voorkomende smaakmaker op Hawaï.

Ze worden ook toegevoegd als een typisch ingrediënt in veel Indonesische sauzen, de sambal, in pittige noedelgerechten, ter vervanging van het beroemde pinda-graan dat we in Thaise gerechten vinden, met kip en citronella-vis.

De noten van de Molukken worden niet op natuurlijke wijze geconsumeerd vanwege het hoge gehalte aan saponinen .

Waar vindt u Molukse noten

Er zijn niet veel Indonesische of Australaziatische gemeenschappen in Italië, maar we hebben veel inwoners afkomstig uit de Filippijnen en we kunnen Molukse noten vinden, verpakt in doorzichtige zakken, waar Filipijnse vrienden kopen om etnisch voedsel te kopen.

Het vinden van deze noten komt veel vaker voor in Noord-Europa, vooral in Nederland, Frankrijk en Engeland, die van oudsher een sterke band hadden met Indochina, de Australazische eilanden en die van de Stille Oceaan.