Enrico Cheli, psychotherapeut psycholoog, socioloog en universiteitshoogleraar, is al lang bezig met het combineren van wetenschap, ethiek en spiritualiteit en het bevorderen van een cultuur van bewustzijn, vrede en het milieu. Hij wordt beschouwd als een van de toonaangevende experts in opkomende holistische cultuur en methoden voor persoonlijke en spirituele groei. Hij beoefent al tientallen jaren yoga, tantra, meditatie en verschillende andere vormen van bewustzijn. De culturele creatieven. Nieuwe mensen en nieuwe ideeën voor een betere wereld is de titel van het boek dat Enrico Cheli schreef met Nitamo Montecucco en Ervin Laszlo, een tekst die was gericht op het eerste Europese onderzoek naar culturele creatieven, personen die waren gericht op een meer ethische economie, een ontwikkelingsmodel ecologisch duurzaam, een gezondere en meer natuurlijke levensstijl. Valentina Aversano interviewde hem voor ons.
Aandacht voor het milieu, de wereldvrede, sociale en economische onrechtvaardigheid: hoe is onze samenleving veranderd? Hoe worden culturele creatieven geboren?
Culturele creatieven zijn kinderen van onze tijd, mensen maken zich ernstig zorgen over de toestand van het milieu, de wereldvrede, klimaatverandering, sociale en economische onrechtvaardigheid en verlangen naar een meer ethische economie, een model van ecologische duurzame ontwikkeling, een gezondere en meer natuurlijke levensstijl, hoger individueel en collectief bewustzijn. De term 'culturele creatieven' - wat 'makers van een nieuwe cultuur' betekent - is te danken aan de Amerikaanse socioloog Paul Ray, die sinds het midden van de jaren tachtig uitgebreid onderzoek heeft gedaan naar de nieuwe waarden en levensstijlen van Amerikanen, door dit te identificeren een nieuwe categorie mensen, die in de jaren tachtig enkele procentpunten bedroeg, was in de jaren negentig uitgegroeid tot 25% van de volwassen bevolking en bereikte 35% in 2008. Het onderzoek dat in Italië is uitgevoerd en door mij is aangestuurd, heeft een identiek percentage gevonden dat gelijk is aan 35% van de volwassen bevolking.
Wat is de identiteit van culturele creatieven? Hoe verschillen groene culturele creatievelingen van innerlijke culturele creatieven?
Ondanks dat het bestaat uit verschillende individuen en sociale groepen, deelt deze culturele avant-garde een substantiële weigering van het wereldbeeld dat typerend is voor de dominante cultuur, en is het geaggregeerd rond enkele gemeenschappelijke waarden zoals: ecologische gevoeligheid; aandacht voor vrede en de kwaliteit van interpersoonlijke relaties; interesse in persoonlijke groei en spirituele oefening; desinteresse in de tentoonstelling van de sociale positie; gelijke rechten tussen mannen en vrouwen; sociaal geweten; Vertrouw en hoop op de mogelijkheid van een betere evolutie van het individu en de gemeenschap. Bovendien hebben culturele creatievelingen de neiging om afstand te nemen van hedonisme, materialisme, cynisme, terwijl ze veel waarde hechten aan de waarden van authenticiteit en integriteit.
Om deze reden minachten velen de bedrijfscultuur, de media, het consumentisme. Ze zijn ontgoocheld over het idee "meer dingen te hebben", terwijl ze veel nadruk leggen op "nieuwe en unieke ervaringen" en de centrale markt vertegenwoordigen voor alternatieve therapieën en medicijnen, natuurlijke voeding, psychotherapie, cursussen en seminars. persoonlijke groei, nieuwe vormen van spiritualiteit. Ze geven ook de voorkeur aan kritisch verbruik en zijn gericht op de aankoop en het gebruik van culturele producten in plaats van materialen, produceren zichzelf cultuur, in de zin dat ze meer dan het gemiddelde als amateurs of auteurs bij de kunsten willen betrekken, boeken en artikelen schrijven en deelnemen op culturele bijeenkomsten en seminars. Ze besteden veel aandacht aan zichzelf en aan de gezondheid van hun lichaam en besteden tijd en geld aan wellness-praktijken.
Wat het tweede deel van de vraag betreft, heeft het uitgevoerde onderzoek inderdaad in culturele creatieven twee afzonderlijke maar complementaire componenten gevonden: een, die we groene culturele creatieven hebben genoemd, meer gericht op bewegingen, politieke actie, collectief bewustzijn; een andere, dat we binnenlandse culturele creatieven ( kern- CC) gedefinieerd hebben die soortgelijke doelen nastreven maar met een andere oriëntatie, meer gericht op het individuele niveau, dat is op de verbetering van zichzelf en van de kleine wereld om zichzelf heen, het veranderen van iemands gedrag en stijlen van leven en dan beïnvloeden die van de omringende mensen. Deze tweede component wordt gekenmerkt door een meer uitgesproken spirituele gevoeligheid en een sterkere toewijding in termen van persoonlijke groei, terwijl de eerste meer betrokken is bij de voorkant van politiek en sociaal-cultureel activisme.
Onderzoek naar culturele creatieven werd in Amerika geboren: zijn er contactpunten tussen de Amerikaanse en de Italiaanse samenleving?
Hoewel de sociale, culturele en politieke situatie van deze twee landen niet precies hetzelfde is, vonden we in de Italiaanse enquête duidelijke analogieën met de Amerikaanse, een teken dat culturele creatieven niet een lokaal fenomeen maar een wereldwijde beweging vertegenwoordigen. In de eerste plaats verzamelen de waarden die in de twee landen worden onderzocht substantieel gelijkwaardige abonnementen: in het bijzonder bestrijkt het CC-bereik 35% van de bevolking, zowel in de Verenigde Staten als in Italië. In beide landen domineren vrouwen onder mannen (54% versus 46% in de VS, 57% versus 43% in Italië). Aan de andere kant is er een zekere diversiteit met betrekking tot leeftijd: in de VS zijn de KLS jonger dan het gemiddelde, met een piek in de leeftijdsgroep van 18-29 jaar, terwijl in Italië 55% van hen ouder is dan 40 en de piek ( 28, 87%) bevindt zich in de leeftijdsgroep 40-49. Ook met betrekking tot het opleidingsniveau zijn de gegevens vergelijkbaar: in beide landen zijn de CC's hoger opgeleid dan het gemiddelde. Een ander gemeenschappelijk element betreft de samenhang tussen waarden en gedragingen, die aanzienlijk groter is in het CC dan in het niet-CC.
Ook met betrekking tot politiek zijn de verzamelde gegevens over het algemeen vergelijkbaar: in beide landen zien we de teloorgang van de traditionele categorieën "links", "recht" en "centrum" en het toenemende onvermogen van de traditionele politiek om passend te reageren aan de echte behoeften van mensen. Er is echter minstens één belangrijk punt van diversiteit: terwijl de nieuwe progressieven (en dus de culturele creatieven) er al in de VS in geslaagd zijn om concreet invloed uit te oefenen op het politieke systeem dat leidt tot de overwinning van een buitenstaander als Barack Obama, zijn er in Italië voorlopig nog geen geen tekenen van iets dat suggereert iets soortgelijks, zelfs als op een kleinere schaal. Dit hangt af van verschillende factoren, niet het minst de verschillende werking van verkiezingsprocessen, die het nu erg moeilijk - zo niet onmogelijk - maken voor nieuwe en onafhankelijke politieke figuren om (zelfs slechts gedeeltelijk) te verschijnen bij de partijsecretariaten en de groepen die de macht.
Italiaans onderzoek schetst een opkomend cultureel paradigma: hoe botst dit met de waarden van het dominante paradigma? Wat is de rol van de holistische visie?
Olos betekent in het Grieks "geheel", "alles" en holisme is een globale en systematische manier om de werkelijkheid te zien, die zich richt op ontmoetingspunten in plaats van confrontaties, overeenkomsten in plaats van verschillen, onderlinge verbindingen in plaats van scheidingen. Holisme probeert de mechanistische en reductionistische drift te corrigeren die in belangrijke mate heeft bijgedragen aan de bevestiging van een 'zielloze' wetenschap en van een 'onethische' technologie en economie, die samen verantwoordelijk is voor de verwoesting van ecosystemen, massavernietigingswapens, van waterverontreiniging, van voedsel, van lucht, van de verspreiding van radioactief afval, van de wilde exploitatie van natuurlijke hulpbronnen en van andere zeer ernstige problemen van de huidige tijd. Niet alleen de omgeving, maar ook de mens is gefragmenteerd en gereduceerd tot een machine, met een groeiend gevoel van scheiding van zichzelf, van anderen en van de natuur, en met als gevolg serieuze psychische, existentiële, sociale en spirituele ziektes. Malaise die niet op een fragmentarische manier kan worden "behandeld", zoals de dominante wetenschap en cultuur beweren te doen, "het lichaam toevertrouwen aan de artsen, de geest aan de psychologen en de ziel aan religies, alsof ze afzonderlijke entiteiten waren en niet van onderling verbonden aspecten van een enkel systeem met een eenheid van bewustzijn.
Er is eerder een holistische benadering nodig, die de onderlinge relaties tussen de verschillende oorzakelijke factoren in het spel en de systemische repercussies benadrukt die gegeven overtuigingen en specifieke acties - individueel of collectief - kunnen hebben voor het individu, voor de mensen en voor de hele planeet. Bijvoorbeeld de holistische opvatting dat wat gebeurt in verschillende delen van de planeet - van de ontbossing van de Amazone tot het smelten van poolijs, van de oorlogen in het Midden-Oosten tot de conflicten in Afghanistan - aanzienlijke gevolgen kan hebben in andere gebieden en gebieden. Evenzo wordt het concept van "kwaliteit van leven" als holistisch beschouwd, dat welzijn niet alleen afhankelijk vindt van economische voordelen, maar ook van de evenwichtige bevrediging van verschillende menselijke - materiële maar ook sociale, emotionele, existentiële en spirituele behoeften. Veel alternatieve medicijnen en psychosomatische therapieën zijn ook holistisch, waarbij gezondheid ook afhangt van de mentale, emotionele, existentiële en gewetensstaat van het individu.
In de twintigste eeuw zijn veel wetenschappers begonnen met het in twijfel trekken van de aannames van mechanisme en wetenschappelijk materialisme en er zijn belangrijke bijdragen geleverd in vele takken van de wetenschap aan een holistisch paradigma: van systeemtheorie naar Gestaltpsychologie, van cybernetica tot emergentisme in de biologie, om maar een paar te noemen. Helaas blijft deze manier van kijken naar de westerse beschaving een minderheid, waar de neiging tot sectorialisering en fragmentatie nog steeds overheerst, niet alleen in de wetenschap, maar ook op andere terreinen van het sociale leven - van politiek tot religies, van onderwijs tot interpersoonlijke relaties. Noch op school, noch op universiteiten wordt geleerd om de werkelijkheid op een holistische manier te bestuderen, om niet alleen de verschillen te zoeken, maar ook de overeenkomsten en verbanden tussen de verschillende niveaus en processen. Bijna niemand leert ons om voor de mens, de natuur of de samenleving als geheel te zorgen, noch om mensen te onderwijzen over eenheid.
Het is daarom van essentieel belang om meer aandacht te besteden aan de aspecten van systemische interconnectie: onze planeet moet worden gezien als één enkel groot systeem, waarbij wat in een bepaald geografisch gebied gebeurt niet wordt gescheiden en geïsoleerd van de rest van de planeet, maar ernstige gevolgen kan hebben . Evenzo moet zelfs de mens worden gezien als een onderling afhankelijk systeem, waarin het lichaam niet gescheiden is van de geest, een orgaan niet geïsoleerd is van anderen en het globale systeem, bewustzijn en geest worden weerspiegeld in de emotionele, mentale en zelfs materiële realiteit . Alleen door een dergelijk proces kan een verandering worden aangebracht in de huidige negatieve trend, waardoor de deuren worden geopend voor een meer bewuste, harmonieuze en duurzame toekomst.
Onderzoek toont een sterk verband tussen persoonlijke groei en spiritualiteit: is het mogelijk om de wereld te veranderen vanuit zichzelf?
Culturele creatieven vertegenwoordigen in veel opzichten een evolutie van de tegencultuur en jeugdrevolutie in de jaren 60 en 70, en velen van hen geloven dat iemand de wereld kan veranderen vanuit zichzelf: zich inzetten om zijn bewustzijn en potentieel te ontwikkelen en niet het is daarom slechts een individuele handeling, maar ook een manier om bij te dragen aan de verbetering van de planeet Aarde. Sommigen volgen deze doelstelling door psychologische en sociologische methoden te volgen, terwijl anderen een meer spirituele oriëntatie hebben, hoewel niet in de traditionele zin, maar eerder in overweging nemend dat de godheid in zichzelf moet worden gezocht en dat hoe meer de innerlijke sluiers worden verwijderd en hoe meer iemands potentieel wordt ontwikkeld., hoe dichter je bij het punt komt. Zoals ik in het boek Bewegwijzering beter heb benadrukt (Xenia edizioni), zijn dit verschillende facetten van een enkel groot evolutionair fenomeen dat de hele westerse beschaving omarmt en zich zelfs verspreidt in de hogere middenklasse van de zogenaamde "tweede wereld". ", Van India tot China, van Brazilië tot Argentinië.
Wat de motivaties zijn die streven naar innerlijke kennis en zelfrealisatie, het is van het grootste belang dat iedereen weet dat dit pad mogelijk is en dat er nu algemeen geteste methoden en technieken zijn die degenen kunnen helpen die hun grenzen willen overschrijden., om hun angsten op te lossen, om de natuurlijke vitaliteit en gevoeligheid opnieuw te ontdekken, om hun gevoelens spontaan uit te drukken en om hun eigen weg in het leven te vinden. In de afgelopen jaren zijn in Italië ook veel centra en verenigingen geboren die zich specifiek bezighouden met deze kwesties, cursussen, seminars, conferenties aanbieden variërend van psychologie tot yoga, van meditatie tot artistieke expressie, van interpersoonlijke relaties tot Zen. Ik wil graag de aandacht vestigen op de Holiversity Foundation, die ik de eer heb te presideren en die een van de hoogst gekwalificeerde structuren op dit gebied vertegenwoordigt.
