Francis heeft een geweldige ervaring als opvoeder en is te zien op de kalme en rustige manieren. Hij heeft ook een vooruitziende visie die voortkomt uit de tijd besteed aan het onderwijzen van middelen, functies van het menselijk lichaam.

ISEF afgestudeerd, studeerde af in Massophysiotherapist in 1998 en behaalde in 1999 de DO in osteopathie op de ECOFORUM voor PEACE (VS), in 2003 werd hij een sportmassager en in 2005 behaalde hij een graad in fysiotherapie aan de universiteit van Siena. In 1996 volgde hij de eerste cursus van Back School; hier ontmoet hij prof. Toso met wie hij een vruchtbare samenwerking begint die hem zal betrekken bij de organisatie van cursussen op het hele nationale grondgebied.

Hij is wetenschappelijk medewerker van de Chinesisport van Udine voor de realisatie van een professioneel bed van zijn ontwerp genaamd MI.TO.

Voordat ik hem interviewde, las ik zijn tekst ' Nieuwe lesmethoden op het gebied van handmatige therapieën' zorgvuldig door en ik was aangenaam verrast door zijn grondige studie, te beginnen met het bindweefsel.

Hij behandelde me ook voor een probleem na een blessure die beperkt was tot de knie bij orthopedische chirurgie en dat ik me enorm verbonden voelde met de hele structuur. Hij bevestigde zelf dat het de heup was.

Dit is de holistische visie: het vermogen om pijn terug te brengen naar een oorsprong zonder te snelle zinnen uit te vaardigen en zich te oriënteren op de zorg voor het hele systeem .

Ik vraag hem onmiddellijk om een ​​metafoor, een ongebruikelijke manier om het belang van de lymfatische stof te verklaren, en terug te gaan denken hoe fundamenteel het welzijn van dit systeem is.

Hoe zou je lezers de ruimte tussen cellen verklaren?

Op een heel eenvoudige manier: waar water is, is leven, het belang van de aanwezigheid van water in de weefsels staat voor hun voeding. Op zichzelf is water echter ook een middel om informatie te verbinden die op alle niveaus door het lichaam gaat.

Vandaar het belang van goede hydratatie?

Het saldo van de persoon is een zeer individuele situatie. Zie, met betrekking tot de kenmerken niet alleen fysiek, maar ook emotioneel, de behoefte aan water, maar ook de relatieve uitgaven, zeer subjectief. Ik drink bijvoorbeeld niet bij de maaltijd. Het echt goede onderzoek is er een die leidt tot jezelf beter en beter leren kennen.

Welk advies zou u onze lezers geven om het immuunsysteem te versterken, of de lymfeklieren te helpen in hun rol als filter en regulator van lymfatische schulden?

Het neurolymfatische systeem is nauw verwant aan het neurovegetatieve systeem, dat strikt ondergeschikt is aan het emotionele en emotionele evenwicht .

In verband hiermee zou het voor een grotere efficiëntie van het systeem voldoende zijn om een betere perceptie van jezelf en een goede zelfbeheersing te hebben, een object dat niet gemakkelijk te volgen is, het is noodzakelijk om door processen van grote meditatie te gaan.

In je boek noem je het remmende neurologische effect (poortsluiting) op de daaropvolgende stimuli die kunnen optreden bij een behandeling die niet correct wordt uitgevoerd. Heeft iedereen zijn eigen drempel?

Het hangt af van individuele gevoeligheid . Elke behandeling moet worden gemoduleerd in relatie tot de kenmerken van de persoon die de behandeling ontvangt.

Heb je technieken om te begrijpen wie je hebt "onder jouw handen"?

Ervaring doet veel. Soms heeft iemand het gevoel de persoon waar te nemen nog voordat het fysieke contact het overneemt en dit brengt ons terug naar de theorie van energievelden. Van een telefoontje kun je al veel raden.

Dus is de manueeltherapeut een beetje een "psycholoog"? Moet hij begrijpen hoe ver hij kan gaan?

De therapeut bestudeert heel zijn leven. In de jaren dertig begonnen Dr. Emil Vodder en zijn vrouw Estrid met het lymfatisch werk, het was toen bijna een soort taboe. Vandaag hebben we de kans om te werken volgens een holistische visie van het lichaam, om zijn potentieel opnieuw te benutten. De reeks technieken die een therapeut bezit, kan het luisteren van de patiënt niet negeren.

Als we uitgaan van de aanname dat de ziekte niet bestaat, bestaat de patiënt ook niet. Pijn verschijnt wanneer iets wordt opgelost, het kan geen element zijn om tijdens therapie op aan te dringen. Als een knie bijvoorbeeld pijn heeft, helpt de toestand van dat gewricht mij om verbindingen te maken met wat pijn veroorzaakt.

Het doel is niet om het symptoom te remmen, maar om het te transformeren in een gids die kan leiden tot de oorzaak van het probleem of van de problemen die het bepalen.

Waarom is het functionele bed dat u hebt ontworpen innovatief op het gebied van manuele therapie?

Dit bed heeft de bijzonderheid om de spierketens in het revalidatieproces te betrekken met betrekking tot de flexor- en extensorcomponenten in hun verschillende combinaties; daarom wordt de therapeut in staat gesteld om op een meer complete manier te werken, omdat de patiënt in zijn geheel is betrokken.

In vergelijking met een enkele horizontale dimensie completeert en versterkt het bed het werk van de therapeut, omdat de patiënt in staat wordt gesteld om op de juiste manier te reageren .

Op het gebied van manuele therapie, wordt het loslaten van het gewricht vaak gedemoniseerd en worden veel therapeuten beschuldigd van "knallen" zonder zich bewust te zijn van het produceren van een verslaving aan de resulterende emotionele bevrijding.

Blijkbaar is er geen duidelijk zicht op de verbinding tussen het wervelelement en de verbindingen met het afferente en efferente systeem dat in relatie treedt met het vertebrale referentiesegment. Een wervelsegment is iets meer dan een botstructuur en zenuwweefsel en is tegelijkertijd een hulpmiddel voor het verzamelen van informatie.

Om deze reden, hoe meer je de diepgaande kennis van dit circuit binnengaat die met het segment te maken heeft, hoe meer je ontdekt dat wat er over manipulatie wordt gezegd (bijvoorbeeld dat het gevaar of afhankelijkheid genereert) verkeerd is, omdat nooit zoals in zo'n kleine ruimte als de metamere of myelomere ruimte daar is inherent de organisch-viscerale musculoskeletale-pisco-emotionele component van het individu.

De individuele situatie moet worden geëvalueerd en er moet worden verwezen naar het primaire element dat die situatie verbindt, met betrekking tot de persoon die zaken doet, zijn geschiedenis, zijn fysiologie, zijn gevoeligheid.