Savate: geschiedenis
Savate was de oude naam die de Franse boekaniers gebruikten voor hun oude werkschoenen, een woord dat ook verband houdt met de Spaanse "zapata". De vechtstijl bekend als Savate was al in het begin van de jaren 1800 in de niet-afleidbare buurten van Parijs en in de havens van Noord-Frankrijk.
Het was een vorm van op straat gebaseerde zelfverdediging met boksschoten, snelle bewegingen geïnspireerd op schermen, gebruik van een wandelstok, exclusief getrapt gegevens met voeten goed beschermd door hard lederen werkschoenen, en niet met het scheenbeen en de knieën zoals in het geval van Thai boksen en andere vechtsporten .
In de loop van de tijd verspreidde de praktijk van deze kunst zich onder alle Franse zeilers, die het beoefenden tijdens reizen en het integreren met andere oosterse vechtsporten tijdens hun reizen naar het Oosten.
In 1924, tijdens de Olympische Spelen in Parijs, werd het gepresenteerd als een demonstratiesport en vanaf die dag verspreidde de sportieve en gereguleerde praktijk zich sterk.
Hoewel minder bekend en beoefend in vergelijkbare disciplines zoals muay thai, kickboksen en taekwondo, heeft savate piekmomenten gehad, zoals toen Francois Pennacchio de steun kreeg van Ramon Dekker, de legendarische 5-voudige wereldkampioen in verschillende disciplines.
Savate: kenmerken
Geboren als een straatvechtstijl, waren de kenmerken van savate foot kicks (geen tibia en geen knieën) en open handpalmbewegingen (zoals in Iers boksen en pancratium).
Zelfs vandaag worden op sportniveau schoenen gebruikt die vergelijkbaar zijn met die van boksen, waardoor de beoefenaar kan toeslaan zonder de zwaarste verwondingen aan de tenen op te lopen.
De doelen waaraan de voorkeur wordt gegeven, zijn het hoofd, de romp en de benen, over het algemeen frontaal bevestigd, met name aan de knie, om te proberen het gewricht te verplaatsen.
De stoten zijn die van het boksen, maar ze hebben Franse namen : de jab wordt de directe bras avant genoemd, het kruis wordt de directe bras arriere genoemd, de haak wordt crochet genoemd, terwijl voor de uppercut de Engelse naam blijft staan.
Er is een niet-sportieve versie van savate, the savate de rue of street savate, waarin knieën, hoofdeinden, ellebogen, knock-outs en gebruik van de stick ook worden bestudeerd.
Savate: praktijken
Modern savate is een gecodificeerde kunst, erkend door internationale federaties en bevat verschillende niveaus van gevechten. Er zijn geen riemen en het niveau van de beoefenaar wordt bepaald door de kleur van de handschoenen (blauw, groen, rood, wit, geel, zilver en brons).
Handschoenen, savate schoenen, schaal, gebitsbeschermer worden gebruikt, en in de lagere klassen wordt de helm gebruikt. Savate staat bekend om enkele van zijn bijzondere kenmerken: de onvoorspelbaarheid en snelheid van slagen , de continue beweging van het lichaam , het gebruik van combinaties in plaats van gokken op individuele knock-outs.
Savate: sommige voordelen
Savate is eerst en vooral een vechtsport die atletische lichamen creëert en op die manier houdt. Net als boksen en kickboksen, het kost uren van opoffering in de sportschool, maar het is allemaal goed terug betaald.
Voor kickboksers of MMA-beoefenaars biedt Savate een arsenaal aan effectieve en weinig bekende bewegingen, en daarom vaak moeilijk te decoderen door tegenstanders. Het kennen van meer mogelijke bewegingen helpt om complexe situaties op te lossen.
Zonder twijfel is Savate een uitstekende zelfverdedigingstool : naast dat het ons taai en atletisch maakt, leert het ons hoe je vuisten, schoppen en hoe je tegenstanders moet landen om weg te komen van vermijdbare situaties.
