De paardenbloem is een spontane plant die voorkomt in weilanden en velden en die verkrijgbaar is in de kruidengeneeskunde. De paardenbloem wordt voornamelijk gebruikt als een diureticum en voor spijsverteringsstoornissen: we zien in detail wanneer de paardenbloem te gebruiken .
De paardenbloem, beschrijving en actieve bestanddelen van de plant
De paardenbloem ( Taraxacum officinale ) is een meerjarige kruidachtige plant van de familie Compositae . De paardenbloem plant kan 40 centimeter bereiken en heeft een rozet van langwerpige en ingesneden basale bladeren, waaruit stijgt de gladde, holle stengel met de gele koppen, samengesteld uit ligulate bloemen.
De paardebloem bloeit rond de maand april en produceert na de bloei de kenmerkende douchekoppen gevormd door talrijke zaden voorzien van een pappus die dient om het zaad zelf te verspreiden.
Het paardenbloemgeneesmiddel bestaat uit de wortel en de bovengrondse delen die bittere principes, sesquiterpene lactonen, triterpenen, fytosterolen, fenolzuren en mineralen bevatten. Paardenbloemwortel bevat ook inuline, dat in de herfst 40% kan bereiken.
Wanneer paardenbloem te gebruiken
De verbindingen in de paardenbloem kunnen de lever- en galfunctie bevorderen, de eetlust verbeteren, helpen bij dyspepsieën en diurese stimuleren. De paardenbloem heeft ook een ontstekingsremmende werking, vanwege de remming van de leukotrieen-synthese.
Paardebloemwortel wordt traditioneel gebruikt als een diureticum, purifier, om de galstroom te verhogen en dyspepsie te behandelen.
Paardebloembladeren, aan de andere kant, worden naast gebruikt voor voedingsdoeleinden gebruikt voor de bereiding van infusies die nuttig zijn om de eetlust te bevorderen en om het gevoel van volheid en winderigheid te behandelen. om de diurese te verhogen, in geval van reuma en om nierstenen te voorkomen.
Traditioneel worden paardenbloembladeren ook gebruikt in gevallen van jicht, gebrek aan eetlust en obesitas . De tasassaco wordt daarom gebruikt in geval van gebrek aan eetlust, dyspeptische toestanden, veranderingen in de galstroom en om de diurese te stimuleren.
Contra-indicaties voor het gebruik van de paardenbloem
Hoewel de toxiciteit van deze plant laag is, kan het gebruik van paardenbloem zorgen voor hyperaciditeit en maagstoornissen als gevolg van de aanwezigheid van bittere stoffen.
Het gebruik van paardenbloem is ook gecontra-indiceerd in het geval van galwegobstructie, paralytische ileus en galblaasontsteking.
Vanwege de aanwezigheid van sesquiterpene lactonen kan een allergische contactreactie optreden bij mensen die allergisch zijn voor Asteraceae.
Paardenbloeminname wordt niet aanbevolen tijdens de zwangerschap en borstvoeding .
